غزل

عاشق

میریاں اکھیاں دے وچ اکثر اتھرو اوندے رہندے نیں
اوہدے چیتے جوگیاں وانگوں پھیرے پاوندے رہندے نیں
ساڈے کولوں دکھڑے لے کے لوکی گیت بناوندے نیں
سازاں نوں وی ساڈے ای ہوکے سوز سکھاوندے رہندے نیں
سانوں کدی وی چین نہ آیا کدھرے جی نہ لگا سی
ایویں پھڑ پھڑ لوکی سانوں کول بٹھاوندے رہندے نیں
اک پل دا نہیں پتا کسے نوں فیر وی کیڑیاں وانگن لوک
جو کجھ کدھرے لبھے اپنے گھریں پہنچاوندے رہندے نیں
چھتر‘ تھوہر تے اکاں ایتھے واہوا ودھدے پھلدے نیں
پتا نہیں کیوں پھُل نمانے لوک پٹاندے رہندے نیں
دھرتی اُتے تھوڑے لوکی عاشق مزے اڈاوندے نیں
بہتے لوکی ایتھے آ کے دکھ ہنڈوندے رہندے نیں