غزل

مجاہداقبال مجاہد

کر کے پیار تے ہن پچھتاواں دس کتھے جاواں؟
پلے پے گئیاں ہوکے ہاواں دس کتھے جاواں؟
پل پل رہندی دل نوں میرے تانگھ ملن دی
ملاں ناں جے تیریاں راہواں دس کتھے جاواں
کھیڈیاں کھیڈاں پیار دیاں جتھے رل کے دوہاں
طعنے مارن اج اوہ تھاواں دس کتھے جاواں
وچھڑ کے تیتھوں اک پل وی میں جی نہیں سکدا
موت دیاں پیا کراں دعاواں دس کتھے جاواں
ہجر تیرے وچ سوہنیا کیہ میں دساں تینوں
دھپاں وانگر چبھدیاں چھاواں دس کتھے جاواں
جہڑے دن دا پیار کچہری ساڈا کیس اے لگا
پل پل ودھدیاں جان سزاواں دس کتھے جاواں
سن سن میریاں گلاں تے کھڑ کھڑ ہسدے لوکی
کنہوں دکھڑے پھول سناواں دس کتھے جاواں
کھلیاں اکھاں تے وچ مکران دے رویا پنوں
لٹیا مینوں یار بھراواں دس کتھے جاواں
جس ڈھولے دی خاطر چھڈی دنیا ساری
کیتیاں نہ اس یار وفاواں دس کتھے جاواں
خیر خبر کوئی سجناں دی نہ دے مجاہدؔ
کوٹھے بیٹھے کاں اڈاواں دس کتھے جاواں