غزل

بابا نجمی

ویلے دے نال جہڑے لوکی کھوہ نہ جون گے بابا جی
پکیاں ویکھ پرائیاں فصلاں آپے رون گے بابا جی
چھویاں پھڑ کے گھر گھر جہڑے مینوں لبھدے پھردے نیں
اینا پیار دیاں گا میرے ہار پرون گے بابا جی
اندر جہڑے پیراں ہیٹھاں برفاں دھر کے بیٹھے نیں
دھپاں سڑیاں ریتاں اُتے کنج کھلون گے بابا جی
رنگ برنگی پڑیاں اُتے جہڑے لوکی ڈلھے نیں
کھدو کھل گیا تے سبھے ساڈے ہون گے بابا جی
اساں تے بوہے ڈھو لئے اپنے ویکھ کے آلہ موسم دا
جہناں دے گھر ککھاں دے نیں اوہ کیہ ڈھون گے بابا جی
پُتراں دے جو کالے دھندے جگ توں اج لکان پئے
اک دن مجرم نالوں وڈے مجرم ہون گے بابا جی
باغاں وچوں کنڈیاں باجھوں سانوں کجھ وی لبھا نہیں
ککراں ہیٹھاں پھُل گلابی کسراں ہون گے بابا جی