رباّ

وِیرسپاہی

ارادہ میں جدوں جہڑا وی کرناں
کسے منزل دے ولّے‘ پیر دھرناں
اجے گل جہڑی میرے دل چ ہووے
تیرے تے آن ظاہر ہو کھلووے
مرے دل وچ ہے جو توں جاننا ایں
ذہن روح میری نوں پہچاننا ایں
ارادہ ہے جے میرا سچ دے نیڑے
نہیں وچ جھوٹھ دے جے جھگڑے جھیڑے
سوچ میری جے لالچ وچ نہیں ڈبی
عقل میری جے دنیا وچ نہیں کھبی
مری دنیا جے اس تھیں سنور جاوے
مرا دل آخرت دا بھیت پاوے
راہ دوزخ دا جیکر بھُل دا اے
بوہا جنت دا میں تے کھل دا اے
مری اس سوچ نوں آسان کر دے
مری عزت دا کجھ سامان کر دے
دور ہے گل مری جے سچ توں مولا
ذرا وی جھوٹھ دا پیندا اے جھولا
نہیں جے سنور دی پئی میری دنیا
نہ جس دا آخرت وچ کوئی فیدا
مری سدھر جے مینوں مار دے گی
میں جتی سی جو بازی ہار دے گی
ارادہ انج دا میرا دل چوں کڈھ دے
سوچ مری بُرے رستے نوں چھڈ دے
بری جو سوچ اندرے مار دے توں
جدوں ڈباں تے پھڑ کے تار دے توں
خیال بھیڑا کیوں دل وچ وڑ گیا اے
ایہہ سپ بُکل چوں مینوں لڑ گیا اے
بدی نیکی دا نہیں ادراک مینوں
نائوں تیرے دی اکو جھاک مینوں
غیب دا علم تیری ذات جانے
سمجھ سکدے نہیں وِیرن نمانے