کانا جن

دلشاداحمد چن

جنگل وچ سی بوڑھ پرانا
اس تے رہندا جن اک کانا
اوہ سی بہت شرارتی جن
کرے شرارت رات تے دن
راہیاں نوں لڑاوندا رہندا
ماریا ماریا ہر کوئی کہندا
لوک سی اس توں ڈاڈھے تنگ
راہیاں دے نال کردا جنگ
بندا اک خدا دا آیا
بوڑھ نوں کیل کے ڈیرا لایا
اوہنے پڑھیاں پاک کلاماں
جن نے کیتیاں آن سلاماں
بابے نے سمجھایا اس نوں
اپنا بیعت کرایا اس نوں
توبہ کر کے بن گیا چنگا
لیا نہ مڑ کے اوہنے پنگا