واہن

نجم حسین سید

جیویں سمندر سَنگے لِبڑیاں پیراں کولوں
مطلب بَھریاں نَونہاں توں بولی سَنگدی اے
مْونگ پھلی جو نہ ہوئی
بھا جیویں کنبے پھْوکاں کولوں
پڑھ بَھڑکائِیاں جِبھاں توں بولی کنبدی اے
لاٹْو نہیں نہ ڈوئی
زِمیں زمانہ چَند سورج جَد آہے کوئی نہ
چْپ دی کْکھوں تاں بِن باپ ایہہ جائی
گھر پتال نیں بولی دے ایہنوں آپنا ای شہر سْکھاوے
ساڈے چڑھے بزاراں اندر کرن مجْوری آوے
ہَر کوئی بھین بناوے ایہنوں
ایہدی لہائی کھاوے
آپ دھیانے بھار کْکھاں دا ہَول چِڑی دا اَکھرو اَکھر بھالدی
اَن سْنیاں ان کہیاں ڈھونڈ سنبھالدی
اَن ہونی کر خواباں وِچ ویکھاوے