غزل

الیاس آتش

فرقہ چھڈ کے دین اپنانا ایناں وی آسان نہیں ہندا
سدھے رستے جے ٹر پئے تے فر بندہ شیطان نہیں ہندا
رب دے بندیاں دے کم آئونا اوکھے سوکھے ویلیاں اُتے
مومن دا ایہ فرض ہے پیارے ایہ کوئی احسان نہیں ہندا
اوہ کیہ منصف پرھیا دیوچ بہہ کے ڈنڈی مارے جہڑا
میری نظرے تے اوہ بندہ پرھیا دا پردھان نہیں ہندا
کہڑا اے اج جہنوں چنگی مندی گل دا علم نہ ہووے
ایس زمانے دیوچ کوئی ایڈا وی انجان نہیں ہندا
میں ڈٹھا اے ایتھے بندیاں تائیں وی رب من دے لوکی
بندہ تے ہندا اے بندہ‘ بندہ تے بھگوان نہیں ہندا
رب دے گھر وچ وی میں لوکی اپنا حکم چلاندے ویکھے
رب دا گھر اوہ گھر ہے جس وچ حاکم تے پردھان نہیں ہندا
سچا بندہ گل کر کے تے فیر زبانوں پھردا نہیں گا
پھر جاوے جو اپنی گلوں اوہدے اُتے مان نہیں ہندا
کربل بیتی تے وی جس چندرے دی اکھ نہ اتھرو کیرے
اوہ کاہدا انسان اے آتش اوہ کوئی انسان نہیں ہندا