غزل

شاد حسین

اوہ کالیاں راتاں بھاویں میرے خون دیاں ترہائیاں سن
میں چانن لئی امبر تھلے پائیاں ات دہائیاں سن
اوہ سچے سی جہڑیاں لوکاں مینوں وٹے مارے سن
اوہ سن بدھے رسماں دے میں چائیاں شوق صراحیاں سن
نین کنول تے چانن خشبو منظر سی کوئی جنت دا
کناں ظالم پہر سی اوہو کیہ کیہ خاباں آئیاں سن
اوہ دھوکھا میری اکھ دا سی یا جادو تیریاں گلاں دا
جس موڑیا گزرے ویلے نوں جس رُتاں وی پرتائیاں سن
اوس سمے تے دل کملے دی شامت آپے اونی سی
اوہدے نین شرابی سن تے وگدیاں وی پروائیاں سن
ایہہ ویلا شاد جی دسے گا اوہ موسم کہڑا موسم سی
جد ٹہنیاں ہتھ کٹاراں سی تے پتیاں جلیاں پائیاں سن