غزل

بابا نجمی

ویکھن سبھ پڑپوتے کھیڈدے ویڑھے وچ
میرے وانگوں سدھر سارے لوکاں دی
جہنے پیدا کیتا آپے پالے گا
ایہہ وے گھڑی کہانی ہارے لوکاں دی
مٹی دے وچ بیٹھا لیراں پھولدا اے
کسراں وگڑی پیا سوارے لوکاں دی
آپے جا نہیں لگی بیڑی پرلے پار
ہمت لے گئی اوس کنارے لوکاں دی
دیر سویر اوہ کر دیندا اے پرکھن لئی
کدے وی اوہ نہ محنت مارے لوکاں دی
اوہنے ددھ اے پیتا ماں پنجابن دا
بابا کسراں گل سہارے لوکاں دی