غزل

یونس بھٹی

زندگی کجھ رجھیویں کھا گئے
باقی دی تھکیویں کھا گئے
ڈاروں نکھڑی کونج نمانی
ہائے کنج نکھڑیویں کھا گئے
کوہلو والے داند بنے آں
ساری چس اکیویں کھا گئے
اگلا پہر رسیویاں کھادا
پچھلا پہر منیویں کھاگئے
رل کے رہے آں چار دیہاڑے
اگوں ایہ وکھریویں کھاگئے
پینڈے لے گئے پیراں نوں تے
باہیں نوں ادریویں کھا گئے
یونس دل نوں یاداں کھادا
اکھیں نوں ترسیویں کھا گئے