غزل

الیشع ایاز

قول دے پکے لوک وی اپنی گل توں تھڑکن لگے
ایویں نہیں اتباراں والے شیشے تڑکن لگے
اک ایانے وچ پنچیتے گل سیانی کیتی
شرماں پاروں سارے رل کے اوہنوں جھڑکن لگے
کون اے چور تے کون سپاہی ساتھوں ونڈ نہ ہوندی
لٹے گئے تے بعدوں دیس دے راکھے بڑکن لگے
جگ توں قہر کرودھاں والی دھوڑ مکاون لئی
سچے پیار دے حامی ویکھو رت وی چھڑکن لگے
بھلکے بال اوہناں دے دانشور سداون گے
دانے تے پردھانے جہڑے پانی رڑکن لگے