غزل

منصور عزمی

ائونترے ائونترے دن چڑھ پئے نیں ڈیناں ورگیاں راتاں نیں
مینوں جیہڑیاں ساہواں مِلیاں اوہ ساہواں کم ذاتاں نیں
میری جِند حیاتی اندر لگ گئی اَج وساکھی اے!!!
اکھر وَڈھ وَڈھ دل دے اندر رکھیاں ایہہ سوغاتاں نیں
اوہدے نال ای سبھ میلے سن اوہدے نال ای خوشیاں سن
اوہدے باجھوں پھِکیاں پھِکیاں سبھ عیداں شبراتاں نیں
دو گھڑیاں دی گل وچ بھُلی پَے گئے اَسیں وی کملے ساں
ایناں کم نہیں کیتا مَت نے جھوٹھیاں گلاں باتاں نے
ہاڑ سمے دے لمے دن ایہ وَڈھن وَڈھن کردے نیں
پِچھل پیریاں بن کے آئیاں پوہ ماگھ دیاں راتاں نیں
اپنے لوکاں دا میں دَسو کِسراں کراں نکھِڑا !!!
ساڈے اندر کھِلر پُلر گئیاں ساریاں ذاتاں نیں
آ جاوے جے جیٹھ مہینا عزمیؔ پِنڈا ٹھردا اے
چِنگاں میرے جُثے دے وچ پائون پئیاں برساتاں نیں