غزل

بیگم شاد چغتائی

نیندر کھوہ کے تے گھوک سون والے توں وی میری طرح بے قرار ہوویں
پاسے پرتدا رہویں توں پلنگھ اُتے توں وی رات ساری آوازار ہوویں
کسے رات دے پہر جے سوں جاویں بھیڑے سُفنے آ کے ڈرون تینوں
اٹھ اٹھ کے بھویں توں رات ساری توں آپ اپنا پہریدار ہوویں
ڈر دا مارا جے کسے دے کول جاویں چور چور کر کے لوکی شور پاون
ہتھ جوڑ کے چپ کراویں لوکاں ڈاڈھا اوس ویلے شرمسار ہوویں
نیندر کھس جاوے میرے وانگ تیری تارے گن کے رات گزار دیویں
صبح ویلے جے کسے دے نال بولیں لوکی منہ پھیرن تے بیزار ہوویں
کوئی بیٹھے نہ تیرے قریب آ کے جیویں کھرک دا کوئی مریض ہووے
گل کریں تے ویکھے نہ کوئی بھوں کے جے جواب دا توں طلبگار ہوویں
تینوں اوس ویلے میری یاد آوے مینوں لبھدا پھریں بے تاب ہو کے
ساری عمر تے رہیا مطلوب مینوں شادؔ ہوواں جے توں طلبگار ہوویں