بھوہ بھرے سِر دا مُل

امرجلیل

میں ایہ نہیں کہندا کہ میرے مہرباناں نے‘ میرے دوستاں نے مینوں کندھ وچ چُن دتا اے۔ میرے مہرباناں نے‘ میرے دوستاں نے مینوں کندھ وچ چادر دے کے بٹھا دتا اے۔ میرے پچھن تے اوہناں نے دسیا اے کہ موت میرا پچھا کر رہی اے۔ میں کدی وی کرائے دے قاتل دے ہتھوں قتل ہو سکنا واں۔ سپاری دین والے نے کھلے عام اعلان کیتا اے کہ تیرا سر لاہن والے نوں اوہ پنجاہ لکھ روپیے دیوے گا۔ رام لیلا سن کے مینوں تعجب ہویا۔ میں دوستاں نوں کہیا‘ میں دو دمڑی والا بندا واں بھلا مینوں قتل کرن لئی کوئی ہوشمند پنجاہ لکھ روپیے قاتل نوں کیوں دیوے گا؟ بحث نہ کر‘ دوستاں نے جھڑکدے ہوئے کہیا۔ اسیں ساریاں اوس بندے نوں تینوں قتل کرن لئی سپاری دین دی پیش کش کردے ہوئے سنیا اے۔ دیکھیا جے‘ میں کہیا‘ اوہ بندہ مینوں سٹکیا ہویا لگدا اے‘ اوہ سٹکیا ہویا نہیں‘ ایہ اہم نہیں‘ دوستاں نے کہیا‘ اہم ایہہ وے کہ اوہنے سپاری دے دتی اے۔ تھوڑی جہی غفلت پاروں توں کدی وی کرائے دے قاتل ہتھوں قتل ہو سکنا ایں۔ تیرے ورگے بونگے دوست دا زندہ رہنا ساڈے لئی ضروری اے۔میں اپنے مہرباناں نوں کہیا‘ مینوں ایسی تھاں دسو جتھے موت نہیں آئوندی؟ سقراط دا ڈائیلاگ مارن نال تسیں سقراط نہیں بن سکدے۔ دوستاںنے کہیا‘ تیرا سر لاہن لئی پنجاہ لکھ دی کھلم کھلا سپاری دے دتی گئی اے۔ ہر لحاظ نال ایہ محفوظ تھاں اے۔ اسیں دو چار ٹارزن چارے پاسے ڈیوٹی تے لا دتے نیں۔ اوہ کرائے دے قاتل نوں تیرے تک نہیں اپڑن دین گے۔ میں نہیں جان دا کہ مینوں کدوں تک ایس محفوظ تھاں تے رہنا اے۔ مینوں کھڑکی چوں باہر ویکھن دی اجازت نہیں۔ پندراں دن توں میں دھرتی ویکھی اے نہ اسمان ویکھیا اے۔ میں نہیں جان دا‘ میرے چارے پاسے کیہ ہو رہیا اے۔ کندھ دے اندر میں پریشان نہیں۔
میں حیران آں‘ میں اپنی اوقات توں واقف آں‘ میں جدوں دبنگ سیاستدان لئی انتخابات وچ جھوٹے ووٹ پاندا سی اودوں اک جھوٹا ووٹ پان دے بدلے مینوں دس روپیے ملدے سن۔ کسے سیاستدان دے جلسے وچ گڑ بڑ تے بھگدڑ پان دے بدلے مینوں پنجاہ روپیے ملدے سن۔ ایس توں ودھ کے میری کوئی حیثیت نہیں سی ہوندی۔ اچانک میں پنجاہ لکھ دا کیویں ہو گیا‘ ایہ گل میرے پلّے نہیں سی پے رہی‘ ہر لحاظ نال میرے دوسست‘ میرے ہمدم‘ میرے دوست معتبر نیں۔ اوہ سارے غلط نہیں ہو سکدے۔ مینوں مننا ای پے رہیا اے کہ میرے سِر دی بولی پنجاہ لکھ لگ چکی اے۔ میں سوچیا پنجاہ لکھ چنگی بھلی رقم اے۔ ایرے غیرے نوں جان دی بجائے کیوں نہ ایہ رقم اپنے کسے عزیز‘ کسے ساتھی نوں ملے۔ میں اپنے پرانے ساتھی کبڑے کنگال نوں فون کیتا۔ کبڑا کنگال پیدائشی کبڑا نہیں سی ٹھیک ٹھاک سی‘ فیر اچانک اوہنوں معاشرے وچ اصلاح لیان دا شوق چڑھیا۔ رشوت خوری نوں جڑوں پٹن لئی اوہنے لک بنھ لیا۔ اوہدیا کسیا لک ڈھلا پے گیا جدوں اوہنے ہر محکمے وچ چپڑاسی توں لے کے چیئرمین تک ساریاں نوں رشوت لیندے ہوئے ویکھیا۔ اوہنے ڈھلے پئے لک نوں فیر توں بنھ لیا۔ معاشرے چوں بھتہ خوری دا خاتمہ کرن لئی نکل پیا۔ اوہدا بنھیا لک فیر توں ڈھلا اودوں پے گیا جدوں بھتہ دین والیاں تے بھتہ لین والیاں نے رَل کے اوہدی پٹائی کیتی۔ بار بار ڈھلا لک فیر توں کس کے بنھدے ہوئے کبڑا ہو گیا۔
میں کبڑے نوں فون کیتا‘ کبڑا بولیا‘ ہنچ بیک سپیکنگ‘ کبڑے دی تھاں اوہ اپنے آپ نوں ہنچ بیک کہلوانا پسند کردا اے۔ انگریزی دا ماریا ہویا اے۔ میں کہیا‘ تینوں کاروبار کرن لئی کنے پیسیاں دی لوڑ اے۔ جھٹ نال بولیا‘ دس لکھ روپیے‘ میں کہیا‘ میں تیرے لئی پنجاہ لکھ روپیے دا انتظام کر لیا اے۔ توں میرے کول آ‘ کبڑا نسدا نسدا میرے کول آیا۔ اوہ جان دا سی کہ دوستاں نے مینوں دنیا توں لکا کے کتھے رکھیا ہویا اے۔ ایس توں اگے اوہ کجھ نہیں سی جان دا۔ ٹارزناں دا حفاظتی حصار توڑ کے کبڑا میرے سامنے کھڑا ہو گیا۔ ہف رہیا سی‘ پچھیا‘ کتھے نے پنجاہ لکھ روپیے؟ اپنا سر چھوہندے ہوئے میں کہیا‘ ایہ نیں تیرے پنجاہ لکھ روپیے‘ مینوں پاگل سمجھ رکھیا اے‘ کبڑے نے غصے نال کہیا‘ میں تیرے سر دا ایکسرے‘ میرا مطلب اے سی ٹی سکین ویکھیا اے۔ تیرے سر وچ چڑی دا آہلنا اے۔ بناں انڈیاں دے‘ ایہناں گلاں نوں چھڈ‘ ایہ لے چھری‘ کبڑے نوں چھری دیندے ہوئے میں کہیا‘ میرا سر وڈھ کے اجگر سائیں دے کول لے جا‘ میرے سر دے بدلے اوہ تینوں پنجاہ لکھ روپیے دیوے گا۔ لمحہ بھر سوچن دے بعد کبڑے نے کہیا‘ میں تصدیق کرنا چاہنا واں۔ کس گل دی تصدیق؟ میں پچھیا۔
دو دمڑی دے سر دا مُل اجگر سائیں نے پنجاہ لکھ کیوں رکھیا اے؟ کبڑے نے کہیا‘ میں تصدیق کرنا چاہنا واں کہ اجگر سائیں کدھرے پاگل تے نہیں ہو گیا؟ کوئی عقل شعور والا بندہ بھوہ بھرے سِر دا مُل پنجاہ لکھ نہیں لا سکدا۔ تیرے سر دا مُل ودھ توں ودھ پنج روپیے ہو سکدا اے۔ تصدیق کرن لئی کبڑا اج کل اجگر سائیں دے کول گیا ہویا اے۔٭٭