اسمبلی وچ عینک والا جن

لكهت:سعد اللہ شاہ

درد سے اور جو بہل جائے
وہ طبیعت کہاں سنبھل جائے
کتنا نازک ہے وہ پری پیکر
جس کا جگنو سے ہاتھ جل جائے
جدوں آتش جوان سی تے آتش زیرپا رکھدا سی تے فیر مدعا گھٹ سی اپنی عالم تقریر دا بس کجھ نہ پچھو‘ اسمبلی دی کاروائی سنی تے دل مچلنے لگا۔ حیرت ہوئی کہ اینے سارے ورھیاں دے بعد عینک والا جن اسمبلی وچ کیویں آ گیا۔ یقینا قومی اسمبلی دا ایہ دلچسپ کلپ تسیں ویکھ چکے ہوو گے کہ جدوں مریم اورنگزیب نے زکوٹا جن دا ذکر کیتا کہ اوہ کہہ رہیا اے کہ ہن میں کس کس کو کھائوں‘ جواب آں غزل دے طور تے ہر فن مولا عامرلیاقت کھڑے ہو کے شگفتہ بیانی کرن لگ پئے۔ اوہناں نے مریم اورنگزیب دے سخن دا مصرعہ اٹھایا تے اپنے آپ نوں عینک والا جن ڈکلیئر کردے ہوئے مخالفین نوں بل بتوڑیاں قرار دے دتا۔ اسمبلی کشت زعفران بن گئی۔
غزل اس نے چھیڑی مجھے ساز دینا
ذرا عمرِ رفتہ کو آواز دینا
ایس آویزش توں سانوں اوہ زمانہ یادآ گیا جدوں اسیں ٹی وی لئی گیت تے پروگرامز لکھ رہے سی۔ اودوں عینک والا جن ساڈے سامنے شروع ہویا جیویں ایس پروگرام دے حوالے نال شروع توں آخر تک عینی گواہ آں۔ اجے میں محترم حفیظ طاہر نال گل کیتی تے اسیں رج کے اوس زمانے نوں یاد کیتا۔ حفیظ طاہر ڈرامہ عینک والا جن دے پروڈیوسر سن۔ اے حمید صاحب ایہدا سکرپٹ لکھ رہے سن۔ شروع وچ تے کوئی ایڈی پذیرائی نہیں سی پر ہولی ہولی ایہدی شہرت ہون لگ پئی۔ ساڈے دوست حسیب پاشا جہڑے آفیسر وی رہے تے کالم نگار وی‘ ہامون جادوگر دے طور تے ایہدے وچ کم کر رہے سن۔ ساڈے دوست شہزادقیصر جہڑے بہترین گلوکار دے طور تے وی سامنے آئے ایس پروگرام دے مین کردار سن یعنی عینک والا شہزاد دا قدکاٹھ وی بتیرا سی جسم وی رعب داب والا بڑی کامیابی ملی۔ مینوں یاد اے اک دن اوہ مینوں وی اپنی ٹیم دے نال بارہ دری لے گئے تے اسیں ریکارڈنگ توں ڈھیر لطف اٹھایا۔ گلوکارہ شبنم مجید جہناں نوں ریڈیو وچ ڈبل پلس ملیا سی اوس پروگرام دی مین سنگر سن۔ اوہناں نے میرے کئی نغمے گائے سن۔ اک ماحول سی‘ شبنم دے دو بھائی وی پروگرام دا حصہ بنے۔ عینک والا جن لئی بڑی تیاری ہوئی سی۔ سارے کردار اپنی اپنی تھاں کمال سن۔ بل بتوڑی ناساں چوڑی نوں وی واہوا شہرت ملی۔ فیر منالہوری نے زکوٹا جن دی صورت بہت زیادہ داد کھٹی۔ کیہ دور سی سار دن ٹی وی سٹیشن تے ای لنگھدا سی۔ عینک والا جن دے کئی کردار مہمان دے طور تے ہوندے سن تے کجھ مستقل سن۔ ایس پروگرام وچ آسانی بڑی سی کہ کرداراں نوں کسے ویلے وی داخل کیتا جا سکدا سے کسے ویلے وی باہر کڈھ سکدے سی۔ بڑا مزا آئوندا کہ کوئی کردار تڑبڑ کردا تے حفیظ طاہر کہندے بچو‘ اگلے پروگرام وچ مکھی بنا کے اڈا دیواں گا۔ مشکل تے عینک والے جن دی سی کہ شہزادقیصر بڑا غیرذمہ دار سی تے کدی لیٹ ہو جاندا سی کدی غیرحاضر‘ حفیظ طاہر نوں غصہ آئوندا پر پی جاندے۔ مینوں یاد اے جدوں عینک والے جن نوں بہت زیادہ شہرت ملی تے اُتوں اپری سیشن ہون لگی تے حفیظ طاہر کہن لگے سعد‘ توں وی تے یار کجھ کہہ‘ کیہ رائے دیندے او میرے پروگرام بارے۔ میں فوراً کہیا کہ ایس پروگرام دی بنیاد تے تہانوں ہمیشہ لئی بچیاں دے پروگرام دینے چاہیدے نیں قہقہہ لا ے کہن لگے ایہ تعریف اے یاں کجھ ہور‘ نوک جھونک وچ بڑا مزا آئوندا سی۔
بنیادی طور تے حفیظ طاہر اک آرٹسٹ اے تے شاعر وی۔ گھٹ لوکاں نوں پتہ اے کہ عینک والا جن دا آئیڈیا آپ حفیظ طاہر دا سی۔ میری یاداں وچ اک ہور دلچسپ واقعہ وی مہکدا اے کہ اک دن اپنے وڈے پُتر عمیر بن سعد دے کہن تے اوہنوں زکوٹا جن وکھان لئی نال ای ٹی وی سٹیشن لے آیا۔ اودوں عمیر صرف ست ورھے دا سی۔ میں منا لہوری نوں کہیا کہ یار‘ دیکھو پُتر تینوں ملن آیا اے ایہ کنے پیارے لوک سن۔ منا کہن لگا لو جی ایہ نہیں ہو سکدا کہ شاہ جی دا پُتر ساڈے نال ڈرامے وچ کم نہ کرے اوہنے آپ ای اوس وارڈ روب توں کپڑے لئے سب توں دلچسپ گل اودوں ہوئی کہ جدوں میرا پُتر منے لہوری دے نال کھلوتا سی تے اوہ تھاں آئی جتھے منے نے کہنا سی زیبیرا‘ اوتھے منے توں پہلاں میرا پُتر بول لیا زیبرا‘ سارے ہسن لگ پئے‘ حفیظ طاہر پینل نوں بولے دیکھو‘ منے بچے توں سکھو کہ جگہ کیویں لینی اے۔ منا ہسن لگ پیا‘ ایہ جگہ لینا ٹیکنیکل گل اے کہ اپنے ڈائیلاگ لئی ٹھیک وقت تے بولنا‘ حفیظ طاہر دے دو شعر:
دیکھ لیتا ہے مگر وہ مسکرا دیتا نہیں
خواہش دیتا ہے لیکن حوصلہ دیتا نہیں
کہہ تو دیتا ہے چلے جائو بڑے غصے کے ساتھ
راستے سے ہٹ کے لیکن راستہ دیتا نہیں
بھاویں عینک والا جن تے اسمبلی دے اجلاس وچ قدر سانجھی اے کہ دوویں انٹرٹینمنٹ دے زمرے وچ آئوندے نیں پر اک فرق اے کہ عینک والا جن تے اسمبلی والیاں نوں وکھایا وی جا سکدا اے تے اوہ ویکھ وی چکے پر اسمبلی دا اجلاس بچیاں لئی بالکل وی نہیں کہ اوہناں دے کچے ذہن نیں۔ اک ہور مناسبت وی اے کہ دوویں تھاواں تخیلاتی نیں۔ منصوبہ بندی تے صرف منصوبہ بندی‘ اک دم سب کجھ بے ثمر‘ عینک والا جن دا اک کردار سحرش خان وی تے سی تے دو ہونہار بچے‘ ناں میں بھُل گیا۔ ساڈے سیاستدان اکثر بے وزن شعر پڑھدے نیں۔ کجھ کجھ بہتر اعتزازاحسن نیں تے مشاہداللہ سن۔ بہرحال چنگا لگا کہ اسمبلی وچ بیٹھے لوکاں دے ذوق دا پتہ چلدا اے کہ گھٹو گھٹ بچیاں دے پروگرامز اوہناں دے فیورٹ نیں۔ انج ایہ پہلی واری ہویا اے کہ اسمبلی اجلاس تے بعض اوقات میلے ٹھیلے تے سرکس ورگا گمان ہوندا اے پر گالھاں وکھری خوبی اے تے کتاباں دا حربی استعمال۔ عینک والا جن تے اک بے ضرر جہی چیز اے۔ نیازت علی دا خوبصورت شعر:
یا بہت تلخ ہے یہ جام حیات
یا مری چشم تر کا پانی ہے