اظہار احمد گلزار تے اوہدیاں سوچاں بھرن کلاوے۔

اظہار احمد گلزار دیاں کہانیاں من ورچاؤن دی تھاں، دل نوں سوچاں دیاں گھمن گھیریاں وچ پاؤن والیاں نیں

لکھت :تنویر بخاری

لکھت :تنویر بخاری
کہانی ‘ بندے دی اپنے جیون نال گل بات ہوندی اے تے ایہہ گل بات اوہدے جذبیاں ، محسوسنیاں تے تجربیاں توں پھٹ دی اے،۔ایہہ گل میں اظہار احمد گلزار دیاں کہانیاں توں نتاری اے۔اوہدی رہتل نے اوہدے تے جیہڑا پرچھاواں پایا اے ، اوہو اوہدیاں کہانیاں چوں مورتاں بن کے اگھڑیا اے ۔ اوہدیاں کہانیاں گھروکے جیون دیاں مونھ بولدیاں تصویراں نیں ۔اپنے تائے نور کپور تھلوی وانگوں انسان دوستی اوہدا مذہب اے۔ اوہدا فلسفہ ایہہ وے پئی بندے نوں اپنی رہتل تے جیون دیاں اؤکڑاں توں آک کے مونھ موڑ لین دی تھاں اوہناں دا ڈٹ کے مقابلہ کرنا چاہیدا اے ۔جیویں اظہار اک سدھا سادہ جیہا بندہ اے ، اونویں ای اوہدیاں کہانیاں سدھ پدھریاں نیں ،کسے ول ونگ توں بناں ۔۔کہانیاں راہیں اپنے فن دی کھٹ کھلارن دی تھاں ،اوہ اپنا نظریہ لوکاں تیک اپڑاؤن دا چاہوان اے ۔اوہ لوکائی دے کوجھاں نوں اوہدے سامنے لیا کے ، اوہنوں اپنی منجھی تھلے ڈانگ پھیرن لئی پریر دا اے۔ اوہنوں کسے وید حکیم وانگوں اڈ ول ای دکھدی ناڑ اتے ہتھ دھرن دی بڑی جاچ اے۔ اوھدیاں کہانیاں دے پاتر اوہدے آل دوالے ٹر دے پھر دے ، ساہ لیندے ،کوندے سنیدے ، لڑ دے گھلدے ،من دے وٹر دے ،ہسدے روندے تے جیوندے مردے گوشت پوست دے انسان نیں۔ فرشتیاں نوں اوہنے اپنیاں کہانیاں دا کردار نہیں بنایا ۔اوہدا آل دوالا جیہو جیہا وی ہے ، اوہنے اوہو جیہا ای وکھایا اے ۔اوہنے حیاتی دیاں شخر دوپہراں الیکیاں نیں ۔پیرس دی شام دی مورت نہیں چھکی۔

اظہار احمد گلزار دیاں کہانیاں من ورچاؤن دی تھاں ، دل نوں سوچاں دیاں گھمن گھیریاں وچ پاؤن والیاں نیں۔میں تاں اونہاں دیاں ڈنگھایاں وچ ڈبدا ڈبدا بچیا واں۔ویکھیا جے کدھرے کوئی رڑھ ای نہ جاوے ۔
رب کرے اظہار احمد گلزار دی ہر کہانی دا تارو کنڈھے آ لگے ۔دعا اے پئی پنجابی دا سجیلا پتر انج ای سوہنیاں کہانیاں لکھدا رہوے ۔
اظہار احمد گلزار توں پنجابی زبان و ادب نوں چنگے بھلک دی امید اے ۔رب کرے ! اسے ای طراں اوہدا قلم سوہنیاں رچناواں نال پنجابی ادب دی آبیاری کردا رہوے ۔