غزل
بابا نجمی
وارث بلھے ورگی مینوں شاعری دے دے تھوڑی جہی
میرے سہکدے اکھراں نوں وی زندگی دے دے تھوڑی جہی
ہینے سمجھ کے جہڑے اکھر ویکھو محمد در تے نہیں
کٹھے کرن لئی موتی مینوں چھٹی دے دے تھوڑی جہی
نانک ورگا ہیجلا پتراں ماں بولی دا کوئی وی نہیں
اوہدی وچ دواتوں گوڑھی شاہی دے دے تھوڑی جہی
جد تک میرے ساہ نیں باقی کہندا عین الحق پھراں
شاہ حسین دی مستی وچوں مستی دے دے تھوڑی جہی
مٹھے دے پج دنیا آکھے کوڑھ وی کھادی جاندی اے
ڈگ ڈھٹھی باہو والی مشری دے دے تھوڑی جہی
میرے ورگا گھوگڑ کاں وی خورے سُر وچ بول پوے
پیر فریدا اپنی سچی گڑھتی دے دے تھوڑی جہی
خیر خیالاں والا مینوں خواجہ فرید توں منگن دے
شو کمارا آ کے میری گواہی دے دے تھوڑی جہی
