ماواں تے بمب بنائون والے

امرجیت سنگھ امنیت

بڑا اوکھا ہے
کسے جیوت چیز نوں سرجنا
تے ایہ کم تاں
صرف تے صرف
ماواں ہی کر سکدیاں نیں
اوہناں نوں ہی پتا ہے
کہ اک ذرے نوں
اپنی ککھ ‘چ سنبھال کے
اپنی رت نال
کویں کوئی ہستی سرجنی ہے
تے پھر کویں
اس نوں اپنے ساہاں ‘چوں
ساہ دے دینے نیں
اپنی خوبصورتی ‘چوں
خوبصورتی دے دینی ہے
اپنے مہاندرے ‘چوں
مہاندرا بخش دینا ہے
اپنے دل ‘چوں
اس نوں خون دے دینا ہے
تے پھر اس دے نکے جہے دل چ
وگدے نوں انوبھو وی کرنا ہے
تے اس دی ہر ہِل جل نوں
اکھاں میٹ کے محسوسنا ہے
پھر اوہ مہینے نہیں
دن نہیں
پل نہیں
اوہ تاں دل دی ہر دھڑکن نال
اس نوں گود ‘چ بٹھان لئی
اڈیکدیاں نیں
ماواں ہی جاندیاں نیں
ککھاں آندر نوں وداع کرن لگیاں
کویں پیڑ پیڑ ہو جاندیاں نیں
تے دوجے پل گود چ لیندیاں ہی
کویں اوہ سیت سیت ہو جاندیاں نیں
پھر ماواں کویں
اوہناں دے سون لئی
اپنا سبھ توں پیارا گیت
گاندیاں نیں
تے نالے سوچدیاں نیں
کہ اوہناں نوں ستیاں وی
کویلا نہ ہووے
اوہ اپنا اک اک شبد
اپنے مونہوں کڈھ
اوہناں دے مونہیں پاندیاں
انگل پھڑ توردیاں
اوہناں دے قدماں تھلے
تلیاں وچھاندیاں
وال واہندیاں
چمناں دا مینہ ورساندیاں
تے اوہ بمب بنان والیو !
تسیں کیہ سِرج سکدے ہو
تسیں تاں اپنے بوٹاں تھلے
مِدھی جان والی کیڑی نوں وی
سِرج سکدے
تسیں صرف
سِرجنا نوں تباہ کر سکدے ہو
تسیں کدے سِرجن ہار نہیں ہو سکدے
تسیں ماواں نہیں ہو سکدے
تاہیں تاں ماواں نے کدے
کوئی ہتھیار نہیں بنایا
کوئی بمب نہیں بنایا
اوہناں نوں پتا ہے
سرجنا کِنا پاک کارج ہے
تے جس دن تہانوں
ایہ سمجھ ‘چ آ گیا
تسیں ہتھیار نہیں بناگے
تسیں کوئی بمب نہیں بناگے
تسیں اپنے بنائے بمباں نال
اپنے آپ نوں اڈانا چاہوگے
پر دیکھیو ماواں تہانوں
انج نہیں کرن دین گیاں
کیوں کہ اوہناں نوں
پتا ہوندا ہے
تسیں کویں سرج ہوئے ہو
کویں سرج ہوئے ہو تسیں