اینے وی بُرے نہیں پر…!

لكهت: مظہر برلاس

اک کالم لکھیا…سب کجھ گدلا اے… ایہدے وچ میرے بیوروکریٹ دوست نے بڑی صفائی نال معاشرے وچ لٹ مار کرن والے طبقے نوں دھون دی کوشش کیتی تے اک پوری قوم نوں اک اجہے ٹب وانگوں قرار دتا جہدے وچ کرپشن زدہ گدلا پانی اے۔ اوہنے کرپٹ طبقات دی مثال گلاساں دی نسبت نال دتی تے کہیا ایس سارے لٹ مار دا ذمہ وار عام بندا اے یعنی عوام ای قصوروار نیں۔ اپنے پیارے دوست دے سامنے اسیں وی اک مثال دینے آں۔ تسیں جنہوں ٹب قرار دتا تسیں اوہنوں مجھاں سمجھو‘ تسیں جہڑے طبقات نوں گلاس قرار دتا تسیں اوہناں نوں جونکاں سمجھو‘ بس ایہو سمجھ لوو کہ لوک اک مجھ دا ناں اے اوہناں نوں لٹن والیاں جونکاں نیں جو ایہناں دا لہو چوس رہیاں نیں۔ تسیں بجائے گلاساں دے‘ ایہناں جونکاں تے ایہناں طبقیاں دے ناں لکھوا دیو۔ ایہدے بعد پتہ نہیں بیوروکریٹ دوست کہڑی نویں دلیل لیاندا اے کیوں جے اک جونک تے بیوروکریسی وی لکھیا ہویا اے تے دوجیاں جونکاں تے باقی طبقیاں دے ناں نیں۔
ایہدے توں اگلا کالم لکھیا… اسیں بڑے بُرے لوک آں‘ ایہدے تے دو استاداں دے تبصرے دلچسپی توں خالی نہیں۔ اک تبصرہ کراچی یونیورسٹی دے استاد تے روحانی کونسل رومانیہ دے سربراہ دا اے۔ جامعہ کراچی دے شعبہ علوم اسلامیہ وچ خدمات نبھان والے پروفیسر ڈاکٹر عبدالرشید فرماندے نیں واہ مرشد! تہاڈا تصرف رہیا تے انشاء اللہ بڑے بُرے لوک وی چنگے ہو جان گے۔ تسیں نظر کرم فرمائو‘ تسیں خلق خدا لئی مثال او‘ تہاڈے کالماں راہیں مولانا علیؑ دے بہت سارے فرمودات توں صرف آگاہی ای نہیں سگوں رہنمائی وی ملی۔ تہاڈے تے خاص ہستیاں دی خاص مہربانیاں نیں تہانوں روحانی قوت دی جہڑی نعمت حاصل اے ساڈے ورگے عاصیاں نوں شیئر کرو کہ ساڈی اصلاح ہووے۔ کئی کتاباں دے لکھاری تے جامعہ کراچی دے استاد پروفیسر ڈاکٹر عبدالرشید دا بہت شکریہ پر اوہناں اگے گزارش اے کہ میں ایس قابل کتھے؟ میں تے کسے وی قسم دی سیاسی جانبداری نوں اک پاسے رکھ کے خالصتاً معاشرے دی بھلائی دیاں گلاں کرنا واں۔ لوکاں نوں فرقہ پرستی توں وی دور کرن دی کوشش کر رہیا واں کہ حکیم الامت علامہ اقبال نے اپنے کلام راہیں مسلماناں نوں بڑی سمجھان دی کوشش کیتی کہ اوہ فرقہ بندی توں بچن۔ سب توں ودھ کے اللہ تعالیٰ نے کتاب حکمت یعنی قرآن پاک وچ وی مسلماناں نوں منع کیتا کہ اوہ تفرقیاں وچ نہ پین۔
ایس کالم دی اشاعت مگروں پیارے دوست بریگیڈیئر شاہدمحمود نال ملاقات ہوئی تے کہن لگے… گلے ملو اسیں اینے وی بُرے نہیں۔ میرے بچپن دے دوست تے انگریزی ادب دے استاد پروفیسر اجمل خان ہمیشہ معاشرے تے سیاحت تے دلچسپ گل بات کردے نیں۔ پروفیسر صاحب بیرونی دنیا وچ وی درس و تدریس نال وابستہ رہے پر ہن کجھ ورھیاں توں پاکستان وچ ای تدریسی خدمات نبھا رہے نیں۔ پروفیسر اجمل خان فرماندے نیں: ایس قوم نوں کرپشن بطور نصاب پڑھائی گئی اے پچھلے تریہہ ورھیاں وچ ساڈے تے بطور قوم سب توں وڈا ظلم ایہ کیتا گیا کہ ساڈی اخلاقیات تباہ کر دتی گئی ساڈا قومی کردار برباد کیتا گیا۔ اسیں 90ء دی دہائی دے اثرات اجے تک بھگت رہے آں۔ بحیثیت قوم ساڈی تربیت استاداں‘ علماء‘ صحافیاں تے سیاستداناں دی ذمے واری سی کہ لوک تے بھیڑ بکریاں وانگوں ہوندے نیں اوہناں نوں سدھایا جانا ہوندا اے پر ساڈے استاد‘ علماء‘ صحافی تے سیاستدان الٹا سانوں کرپٹ کر رہے نیں۔ تہاڈے بیان کردہ واقعات چیک چیک کے بطور قوم ساڈی نکامی دی گواہی دے رہے نیں۔ تہاڈے ورگے دس کالم نویس اج تہیہ کر لین کہ ایسے طرح دے کالم لکھنے نیں‘ دس اینکر ایسے طرح دے پروگرام شروع کر دین‘ چوراں تے شوبازاں نوں میڈیا وچ ہیرو بنا کے پیش کرنا بند کر دین تے دو ورھے بعد ای بہتری آنا شروع ہو جاوے گی۔ ایہدا اثر استاداں تے وی نظر آوے گا معاشرہ ٹھیک سمت اختیار کر لوے گا‘ ایس طرح دا کالم لکھن تے تہانوں خراج تحسین پیش کرنا واں۔ بھاویں پروفیسر اجمل خان انگریزی ادب دے استاد نیں پر اوہناں دی معاشرے تے بڑی گہری نظر اے ہن تے اوہ سماجیات تے سیاسیات دے استاد وی لگن لگ پئے نیں۔ اوہناں دیاں گلاں ٹھیک نیں۔ کسے دن قوم دی اخلاقیات تباہ کرن والے اوہناں چوہاں کرداراں تے لکھاں گا پر امید رکھنی چاہیدی اے کہ
دانہ خاک میں مل کر گل و گلزار بنتا ہے
کئی قومی تے بین الاقوامی سیمیناراں وچ اک ماہر سماجیات دے طور تے شرکت کرن والی محترمہ فاخرہ سلطانہ چٹھہ نے صرف ایہ لکھیا کہ… معاشرے نوں آئینے وکھان تے میں لاجواب جہی ہو کے رہ گئی آں۔ اک ہور تبصرہ بڑا دلکش اے۔ سابق بیوروکریٹ فضل الرحمن ملک جہڑے اطلاعات و نشریات وچ اعلیٰ تے ذمہ دار عہدیاں تے رہے اوہ کہندے نیں کہ… لوکاں دیاں گلاں نوں دل تے نہ لیا کرو‘ لوک تے امرود نوں وی مٹھا ہون دی شرط تے خریدے نیں تے بعد وچ لون لا لا کے کھاندے نیں… بالکل ٹھیک فرمایا کہ کئی لوکاں نوں اصلاحی گلاں بُریاں لگدیاں نیں پر خلیل الرحمن قمر دے شعر وی تے یاد رکھو کہ
ایک چہرے سے اتری ہیں نقابیں کتنی
لوگ کتنے ہمیں اک شخص میں مل جاتے ہیں
وقت بدلے گا تو اس بار میں پوچھوں گا اسے
تم بدلتے ہو تو کیوں لوگ بدل جاتے ہیں