یومِ تکبیر داپیغام

مولانا محمد الیاس گھمن

اللہ دی کبریائی’ قوت’ طاقت’ حشمت’ جبروت تے عظمت دے سامنے دنیا بھر دی طاقتاں دی حیثیت پرکاہ دی وی نہیں’ ایہو ساڈا عقیدہ تے نظریہ اے۔ اہلیان پاکستان دی خوش نصیبی اے کہ اوہ جہڑے خطے وچ وسدے نیں اوہدی بنیاد ایسے نظریے اتے قائم اے۔ ایس لئی پاکستانی قوم اللہ دی کبریائی دے اگے سرنگوں جد کہ مغربی تے استعماری قوتاں دے سامنے سینہ سپر رہندی اے۔ ایہہ قوم دنیا بھر وچ امن و آشتی دی نہ صرف دعویدار بلکہ علمبردار ہے۔ تریخ شاہد اے کہ بین الاقوامی سطح اتے ریاست پاکستان نے ہمیشہ اپنے قومی تے ملی مفاداں توں بالاتر ہو کے خطے وچ قیام امن لئی بھرواں کردار ادا کیتا اے۔پاکستان’ اسلامی’ فلاحی’ جمہوری تے خودمختار آزاد جوہری ریاست ہون دے ناطے دنیا وچ اپنا بلند مقام تے غیر معمولی حیثیت رکھدا اے۔ حدود اربعہ دے اعتبار نال جتھے ایہہ معاشرتی طور تے حسن وجمال تے خوبصورتی دا حامل ملک اے اوتھے معاشی تے اقتصادی طور تے وی پائیدار تے مضبوط مملکت اے۔ ایہو وجہ اے اوہنوں عالمی سطح اتے قدر دی نظر نال ویکھیا جاندا اے۔ اوہدی ایہناں ہمہ جہت خوبیاں پاروں کجھ ملک بالخصوص ہمسایہ ملک ہندوستان ازحد حسد دا شکار اے۔ا پنی آزادی توں لے کے ہن تک پاکستان نے جہناں مشکل حالات وچ اپنا تعمیرو ترقی دا سفر جاری رکھیا ہویا اے۔ ایہہ محض اللہ دا فضل و کرم اے بلکہ ایس توں ودھ کے اللہ کریم دا ایہہ وی احسان اے کہ ایہنے پاکستان نوں ایٹمی قوت تے جوہری طاقت بنا کے ناقابل تسخیر ریاست بنایا جہدے تے پوری قوم دے سرسجدہ شکر توں کدی نہیں اُٹھ سکدے۔
ممکن اے کہ کجھ لوکاں دے ذہناں وچ ایہہ سوال گردش کردے ہون گے کہ آخر ایہنوں ایٹمی طاقت بنن دی لوڑ کیوں پیش آئی؟ کیہ پاکستان ایس جوہری قوت دے بل بوتے دنیا اتے بالخصوص ہمسایہ ملکاں اتے قبضہ کرنا چاہندا اے؟ تے کیہ ایٹمی طاقت بنن مگروں پاکستان دے رویے وچ تشدد در آیا اے؟ کیہ بین الاقوامی دنیا وچ ایہہ کم صرف پاکستان نے ای کیتا اے؟کیہ پاکستان دی ایٹمی طاقت توں دنیا نوں کوئی خطرہ اے؟ ایہناں سوالاں دا جواب جانن لئی معمولی جیا پس منظر جاننا ضروری اے۔
28 جولائی 1914نوں پہلی جنگ عظیم شروع ہوئی تے 11نومبر 1918 نوں ختم ہوئی۔ ایہدے وچ دو کروڑ 30لکھ افراد لقمہ اجل بنے’ ایہدے مگروں دوجی جنگ عظیم یکم ستمبر 1939نوں شروع ہوئی تے اگست 1945 وچ ساڈے ست کروڑ انسانی ہلاکتاں دے نال اختتام نوں پہنچی۔ اگرچہ ایس جنگ توں بہت نقصان ہویا لیکن برصغیر دے عالمی منظر نامے اتے ایہدے بہتر اثرات مرتب ہوئے۔ برطانیہ جہڑا پہلے برصغیر اتے قابض سی اوہ ایس جنگ وچ معاشی طور تے کمزور ہویا۔ دوجے پاسے برصغیر دے لوکاں نے سیاسی تے مذہبی رہنماواں دی زیر قیادت برطانیہ دے تسلط نوں جرات تے بہادری تے حکمت عملی پاروں ختم کر دتا۔ ایس دوجی جنگ عظیم وچ پی ایس گل نامی ہندوستانی شخص وی شریک سی جہڑا جنگ ختم ہون مگروں ہندوستان واپس پلٹیا۔ کجھ ای عرصہ مگروں پاکستان تے ہندوستان وکھرے وکھرے ہو گئے تے متحدہ برصغیر تقسیم در تقسیم دے عمل توں گزریا۔ برصغیر نوں برطانیہ کولوں آزادی دوان وچ مسلمان رہنما پیش پیش رہے لیکن براہووے عصبیت دا ہندو اوہ احسان فراموش قوم اے جہڑی آزادی دوان والے مسلم رہنماواں دے احسان وی فراموش کر بیٹھی۔ ہندو مسلم فسادات شروع ہوئے۔ مسلماناں دا قتل عام کیا گیا۔ ایس لئی مظلوم مسلماناں نوں وکھرے وطن دی لوڑ پیش آئی جہڑی اللہ نے پاکستان دی صورت وچ ایتھے دے اہل اسلام نوں عطا کیتی۔
تقسیم برصغیر مگروں 1947 توں لے کے 1964 تک ہندوستان دے وزیراعظم جواہر لال نہرو رہے۔ نہرو نے 1954 وچ ہندوستانی جوہری منصوبہ لئی بطور خاص پی ایس گل نوں تعینات کیتا چونکہ پی ایس گل جہڑے دوجی جنگ عظیم وچ جوہری ہتھیاراں توں واقف ہو چکے سن ایسے دوران ہندوستان نے ایٹمی طاقت بنن لئی ابتدائی عملی اقدامات آہستہ آہستہ شروع کر دتے سن۔ 1965 وچ ہندوستان نے پاکستان اتے حملے دی حماقت کیتی جہدا خمیازہ اوہنوں بری طرح بھگتنا پیا۔ ایہو اوہ ویلا سی جدوں پاکستان نے جارحانہ عزائم رکھن والے ایس دشمن توں اپنے تحفظ بارے سوچنا شروع کیتا۔ ہندوستان نوں ات گردی توں باز رہن لئی دبائو پایا گیا۔ ہندوستان دے مذموم مقصد اوس ویلے عیاں ہونا شروع ہوئے جدوں 1968 وچ اوہنے جوہری عدم انتشار دے معاہدہ اتے دستخط کرن توں انکار کیتا۔
1974 وچ ہندوستان نے اندرا گاندھی دی زیر قیادت اپنا پہلا جوہری تجربہ کیتا۔ ایہدی وجہ نال خطے داد امن خطرے وچ پینا شروع ہو گیا سی۔ طاقت تے قوت دے بل بوتے ہندوستان دی بدمست اکھاں وچ پاکستان نوں مسخر کرن دے سفنے آنا شروع ہوئے۔ 3جون 1994نوں ہندوستان نے پرتھوی میزائل دا تجربہ کیتا۔ ایہہ پاکستانی شہراں دے اندر ہتھیار لے جان دی صلاحیت رکھن والے اوسط رینج دے میزائل سن جہنوں ایسے مقصد لئے بنایا گیا سی۔ جون 1997وچ ہندوستان نے اپنے میزائل پاکستانی سرحداں دے کول منتقل کر دتے۔ 13مئی 1998 وچ راجستھان کے پوکھرن علاقہ وچ ہندوستان نے وزیراعظم مسٹر اٹل بہاری واجپائی دی زیر قیادت زیر زمین جوہری تجربہ کیتا تے نال ای سارے سفارتی معیاراں نوں نظرانداز کردے ہوئے پاکستان نوں دھمکیاں دینا شروع کردتیاں۔
جہدا خدشہ سی اوہو ہون لگیا۔ ہندوستان دے پاکستان مخالف جارحانہ عزائم توں دنیا آگاہ ہوئی۔ ایہہ نہ صرف پاکستان دی خودمختاری اتے حملہ تے اوہدی عام شہری آبادی اتے جوہری بمباری دا خطرہ سی بلکہ اک عاقبت نااندیش پڑوسی دے مستقل قبضہ تے اپنی آئندہ نسلاں لئی اک غیر محفوظ مستقبل دا عندیہ سی۔
مذکورہ بالا سارے حالات تے واقعات ایس گل دے متقاضی سن کہ ہن اہلیان پاکستان دی حفاظت نوں یقینی بنایا جاوے’ قوم دا مورال بلند کیتا جاوے تے حوصلیاں نوں پست نہ ہون دتا جاوے۔ دشمن دے غرور دا سر نیواںکیتا جاوے۔
اہلیان پاکستان ایس دن تجدید عہد کردے نیں کہ ساڈی بہادر فوج’ ساڈے ادارے’ قنون دان’ قنون نافذ کرن والے ادارے’ ساڈی تاجر برادری’ سیاسی تے مذہبی رہنما تے عوام سارے ملک دی حفاظت تے استحکام نوں یقینی بنان گے’ جان دی بازی لا دین گے لیکن وطن اتے آنچ نہیں آن دین گے۔ہن پاکستان دے کول دو ای رستے سن یا تے عالمی برادری دے ذریعے ہندوستان دے جارحانہ عزائم نوں ختم کیتا جاندا یا فیر خود جوہری قوت دا مظاہرہ کیتا جاندا۔ پہلی گل بے سود سی کیوں جے ہندوستان ایہدے لئی قطعاً آمادہ نہیں سی چونکہ اوہدا مشاہدہ 1968 وچ جوہری عدم انتشار دے معاہدے توں انکار دی صورت وچ اوہ پہلے وی کر چکیا سی۔
ہن دوجی صورت یقینی سی تے اوہ سی کہ پاکستان خود ایٹمی طاقت بن کے سارے کمزور ملکاں خصوصاً مسلم دنیا لئی مضبوط سہارا بنے۔ چناںچہ ساری دھونس دھمکیاں تے دبائو دے باوجود پاکستان دی قیادت نے جرات مندانہ قدم چکیا تے 28مئی1998 نوں محسن پاکستان ڈاکٹر عبدالقدیر خان نے بلوچستان دے راس کوہ چاغی علاقہ وچ غوری میزائل دا کامیاب جوہری تجربہ کیتا۔ ایس جوہری تجربے نے پاکستان نوں فخریہ طور تے عالمی سطح دی اک باصلاحیت جوہری طاقت دی حیثیت نال متعارف کرایا۔ پاکستان مسلم امت دی واحد جوہری طاقت اے۔ اج ایس گل نوں کئی ورھے ہو گئے لیکن قوم دا جذبہ اج وی ویسا ای اے جیویں 24ورھے پہلے سی۔ اج وی پاکستانی قوم بجاطور تے خود نوں ناقابل تسخیر شمار کردی اے تے اقوام عالم وچ ایہدا سرفخرنال بلند اے۔ ایسے دن نوں یوم تکبیر دے طور تے منایا جاندا اے۔ اج ایسے گل دا عزم دہران لئی یوم تکبیر منایا جا رہیا اے کہ پاکستانی قوم اللہ دے فضل و کرم نال ناقابل تسخیر قوم اے تے مملکت خداداد پاکستان دے استحکام’ تحفظ تے سالمیت و بقا لئی کسے دبائو نوں قبول نہیں کردی۔
ایہہ جوہری منصوبہ پرامن پاکستان دا ضامن اے۔ ایہہ ہر ملک دا ریاستی حق اے کہ اوہ اپنی حفاظت دا بندوبست کرے۔ ہر ملک اپنی سرحد نوں دشمن دے جارحانہ اقدامات توں محفوظ کرن لئی دفاعی حق رکھدا اے۔ ایسے طرح پاکستان وی ایہدا حقدار اے۔ اج ساری دنیا نے ویکھ لیا کہ ایٹمی قوت بنن دے باوجود پاکستان نے ہمسایہ ملکاں دے اک انچ اتے وی قبضہ نہیں کیتا۔ ایٹمی قوت بنن دے باوجود پاکستان دے رویے وچ نرمی ختم نہیں ہوئی۔ ایٹمی قوت بنن دے باوجود وی دنیا دے کسے ملک نوں پاکستان کولوں خطرہ نہیں۔ ایٹمی قوت صرف پاکستان ای نہیں بلکہ ہور بہت سارے ملک نیں لیکن اوہناں وچ تے پاکستان دے ایٹمی قوت بنن وچ بنیادی فرق اے کہ باقی ملک ایٹمی قوت پاروں دنیا اتے قبضہ دے سفنے ویکھدے نیں۔ تباہی مچاندے نیں’ انسانیت نوں موت دے گھاٹ اتاردے نیں جد کہ پاکستان ایہنوں صرف اپنے دفاع لئی استعمال کرن دا حق اپنے کول محفوظ رکھدا اے۔
اہلیان پاکستان ایس دن تجدید عہد کردے نیں کہ ساڈی بہادر فوج’ ساڈے ادارے’ قنون دان’ قنون نافذ کرن والے ادارے’ ساڈی تاجر برادری’ سیاسی تے مذہبی رہنما تے عوام سارے ملک دی حفاظت تے استحکام نوں یقینی بنان گے’ جان دی بازی لا دین گے لیکن وطن اتے آنچ نہیں آن دین گے۔ اج اسیں ساریاں نوں پاکستان دے دفاع نوں مضبوط توں مضبوط تر بنان لئی اپنی صلاحیتاں خرچ کرنا ہون گِیاں کیوں جے بین الاقوامی میڈیا ایس تریاق نوں زہر دا لیبل لا کے پیش کر رہیا اے تے سیاسی محاذاں اتے ایہدی منفی شکل دین اتے تلیا ہویا اے۔ اج وطن عزیز پاکستان دی معاشی ترقی اقتصادی خوشحالی توں خائف ہو کے ہندوستان تے اوہدے حلیف ملک ات گردانہ کارروائیاں کرا کے کھوکھلا کرن وچ لگے ہوئے نیں۔ پاکستان مخالف افغان بھارت گٹھ جوڑ دے شاخسانے آئے دن ساری دنیا ویکھ رہی اے تے بین الاقوامی دنیا محض تماشائی دا کردار ادا کر رہی اے۔ ایس لئی سانوں کسے اتے بھروسہ کرن دے بجائے یوم تکبیر دے ایس پیغام نوں سمجھنا ہووے گاکہ اللہ دی کبریائی’ قوت’ طاقت’ حشمت’ جبروت تے عظمت دے سامنے دنیا بھر دی طاقتاں دی حیثیت پرکاہ دی وی نہیں’ ایہو ساڈا عقیدہ تے نظریہ اے۔