اپنی اناء چوں نکلو!
محمدصغیر قمر
کشمیر تے اہل کشمیر ورھیاں توں اک آس لائی بیٹھے نیں۔ پاکستانی غازی آن گے تے اوہناں نوں نجات دوان گے۔ ایہ امید تے آس پونی صدی توں قائم اے پر جہناں نال امیداں تے خواہشاں جڑیاں نیں اوہناں نوں اپنے حال دی خبر نہیں۔ ایس ویلے پاکستان اپنی تریخ دے سنگین ترین بحران چوں لنگھ رہیا اے تے حکمراناں دی بصیرت ہمیشہ وانگوں غلط فیصلیاں تے اڑی اے۔ قوم ایس صورتحال توں نہ تے پوری طرح واقف اے نہ ای ایہدے خاتمے لئی ذہنی تے قلبی آمادگی رکھدی اے۔ افغان پالیسی وچ سب توں پہلاں پاکستان دے ناں تے جو تبدیلی کیتی گئی سی اوہ فی الحقیقت اک بدترین پسپائی تے یوٹرن سی۔ ایہدے وچ قوت دے سامنے سر نیواں کرن دا اصول منیا گیا جو بدترین بے اصولی تے بے حمیتی سی پر حکومتی ادارے پراپیگنڈے دے سر تے جھوٹ نوں سچ ثابت کرن وچ واہوا کامیاب رہے۔ قوم دی اشک شوئی لئی کہیا گیا پسپائی دا ایہ پہلا تے آخری موقع ہووے گا۔ ایہدے بعد سرنیواں کرن دی نوبت کدی نہیں آوے گی پر حالات نے ثابت کیتا پہلی پسپائی دوجی تے تریجی شکست دا پیش خیمہ سی۔ ایس موقعے تے ایہ وی کہیا گیا کہ کشمیر تے ایٹمی پروگرام دے بارے دباء قبول کرن دا سوال ای پیدا نہیں ہوندا۔ زبان توں اج وی نہ جھکن نہ بکن تے ویچن دی تکرار جاری اے پر حالات و واقعات صاف دسدے نیں کہ اسیں کشمیر دے معاملے وچ پٹھے چلدے ہوئے خطرے دی سرخ لکیر تے جا اپڑے آں تے ایٹمی پروگرام وی سائنس داناں دی تطہیر دے بعد سگنل کراس کرن دا اشارا دیندا اے۔
بے شک صدر مشرف کشمیر تے ایٹم بمب تک اپڑن والیاں نوں ڈراندے رہے نیں تے شیخ رشید ورگے اوس ویلے دی حکومت دے ترجمان لاش توں لنگھ کے جانا ہووے گا دے نعرے لاندے سن پر امریکی گیم دا شکار ملک کیہ ہن وی ایہو سمجھے کہ اوہ صرف اک ڈرامہ سی۔ کیہ ہن وی اوہ ویلا نہیں آیا کہ ایہ قوم جاگ اٹھے۔ جے جاگنا جے تے متاع دین و دانش لٹ جان توں پہلاں جاگ جائو۔ ایمان و یقین وکن دے بعد ہوش آیا تے فائدہ؟ سیزفائر لائن تے جدوں واڑ لائی گئی تے سانوں کہیا جاندا سی ایہ پسپائی نہیں‘ اسیں جدوں چاہیے ایہنوں بھسم کر دیئے‘ پر مسئلہ کشمیر تے حکومت دی پسپائی لمحہ بہ لمحہ واضح ہوندی گئی۔ کشمیر بارے اودوں دے سرکاری ترجماناں ولوں اپنے موقف تے قائم رہن دی گل ہن مذاق لگدی اے۔ جنرل مشرف تے اوہدا ٹولا جہاد نوں دہشت گرد قرار دے چکے سن مجاہداں دے ہتھ تے پیر بنھ کے بے بس کر دتے گئے سن سگو ںاپنی ملت دے نونہالاں دے گل وڈھن وچ اوسے طرح قاتلاں دی مدد کرن دا وعدہ کر چکے سن جس طرح افغانیاں دے خاتمے لئی امریکہ نوں ہر ممکن تعاون دا پک کرایا گیا سی ایہدے بعد کشمیر نال جڑت کسے گھٹیا فراڈ یاں جعلی ڈرامے توں ودھ کیہ حقیقت رکھدی اے۔ ہن سوال ایہ نہیں کہ ایہ حکومت پاکستان کشمیر دے نال کیہ سلوک کرن والی اے سوال ایہہ وے کہ حکومت ناں دی کوئی چیز باقی ہے؟ تے کیہ اوہنوں ایس گل دا کسے نوں حق حاصل اے کہ ایہ کشمیر پالیسی دا وی اوہو حشر کرے جو افغان پالیسی دا کر چکی اے؟۔
ساڈے حکمراناں نے تے کشمیر لئی کجھ لمحے دی نیند وی قربان نہیں کیتی۔ ایہ کشمیری قوم دیاں بے مثال قربانیاں دا نتیجہ اے کہ بھارت بتیری واری پاکستان تے کشمیری رہنماواں نال مذاکرات تے تیار ہو جاندا اے۔ اج وی اوہدی مذاکرات لئی آمادگی ساڈے حکمراناں یاں دفتر خارجہ دے افسراں دی مرہون منت نہیں سگوں اوہناں فداکاراں دیاں قربانیاں دا پھل اے جہناں نے بھارتی فوج دے جرنیلاں نوں ہار منن تے مجبور کیتا۔ ماضی وچ بھارت دے تن سابق تے کمانڈر انچیف اعلان کر چکے نیں کہ فوج کشمیر تے بھارت دا تسلط قائم رکھن وچ ہور مدد نہیں دے سکے گی۔ ایہ وی کشمیری سن جہناں نے بھارتی فوج وچ بے اطمینانی‘ نفسیاتی دباء تے خودکشی دے رجحان نوں پروان چڑھایا۔ ایہدا دبائو بھارتی حکمراناں دے دلاں تے پایا تے اوہناں وچ ایہ احساس پیدا کیتا کہ صرف قوت دے سر تے کشمیر نوں غلام نہیں رکھیا جا سکدا۔ ایس حوالے نال ویکھو تے ساڈے حکمراناں نوں ایس گل دا کوئی حق نہیں اپڑدا کہ جس معاملے نوں اوہناں دی ذات توں کوئی فائدہ نہیں اپڑ سکیا اوہنوں انج دا ناقابل تلافی نقصان اپڑا بیٹھن جہدی سزا صدیاں تک بے گناہ نسلاں نوں ملدی رہوے۔ جے اج کوئی صاحب اقتدار کشمیر نوں جدوجہد آزادی توں کٹ کے بھارت دے شاطر حکمراناں دیاں چالاں دے حوالے کر دیندا اے تے آزادی دا ایہ سفر صدیاں تے محیط ہو سکدا اے لمحیاں دی خطا صدیاں دی سزا دے طور تے سامنے آوے گی ایس لئی جے ویلے دی طناب تے اوہناں دی گرفت کمزور ہو رہی اے تے اوہ غلط فیصلے کرن دی تھاں قوم نوں اوہدیاں امانتاں پرتا دین تے آپ سبکدوش ہو کے گھر بہہ جان۔ پاکستان دی جوہری صلاحیت وی کشمیر وانگوں ای پاکستان دا قومی اثاثہ اے جس طرح قوم ایٹم بمب دی امین اے ایہ وی قوم دی بقا تے آزادی دا امین اے۔ تریخ نے ثابت کیتا اے کہ ایٹمی صلاحیت دے شعبے وچ دشمن نال برابری ساڈی زبردست صد جارحیت ثابت ہوئی اے۔ دنیا دا ضمیر کدی نہ جاگدا جے پاکستان ولوں نیوکلیئر استعداد ظاہر نہ ہوندی۔٭
