غزل
قیصرمحمودگورایہ
اکھراں چوں جد مصرعے پھُٹن لگ پیندے
شعراں دے فِر سومے پھُٹن لگ پیندے
سورج ورگی اکھ سجاکھی ویکھے تے
چانن چار چفیرے پھُٹن لگ پیندے
لفظاں دا جد مطلب چانن ہووے تے
شعراں چوں فِر تارے پھُٹن لگ پیندے
جدوں ضمیر اخیری ساہ تے جاندے نیں
جیبھاں تے فِر جندرے پھُٹن لگ پیندے
ہجراں دے جد کڑمے موسم چڑھدے نیں
پیڑاں دے فِر بیلے پھُٹن لگ پیندے
دل دا چیتر قیصرؔ جِسلے کھِڑدا اے
بانہواں چوں فِر گجرے پھُٹن لگ پیندے
