شب بخیر رفعت ناہید

اقتدارجاوید

رفعت نال گل بات نویدظفر مرحوم دے ذکر توں شروع ہوندی فیر ایدھر اودھر دیاں گلاں ہوندیاں تے ایہدے ذکر تے ختم ہو جاندی۔ اوہناں دے شہر نال ساڈا تعلق اوہناں دی نسبت نال تے ہے ای سی اسیں اک دوجے دے دکھ سکھ وی اک دوجے نال شیئر کردے سی۔ میرے گھر والیاں نال اوہناں نوں خاص انس سی۔ جدوں وی گل ہوندی تے پچھدی گھر والیاں دا کیہ حال اے گھر وچ خیروعافیت اے۔ فیر اوہ سعد دا دسدی کہ اوہدا ایم ایس پبلک ایڈمنسٹریشن ہو گیا اے۔ درمیان وچ نوید دے جان دیاں گلاں کردیاں‘ اوہدی قبر تے جان دی گل کردیاں۔ اپنیاں بھیناں دا ذکر کردیاں‘ شاعری دی گل ہوندی ظفراقبال دے شعر سناندیاں۔ اسیں اک دوجے نال اپنے ہم عصر شاعراں دے بارے بحث مباحثہ کردے تے ایہ سلسلہ ہمیشہ نوید دے ذکر تے ختم ہوندا۔
نوید لندن وچ رہندا سی تے وڈے بھائی دے نال وکالت دے شعبے نال وابستہ سی۔ نوید اوہناں دا چھوٹا بھائی سی اوہدی پچھلے ورھے اچانک موت دا اوہناں نے بڑا اثر لیا سی۔ لندن دا سفر کیتا‘ نوید دی قبر تے گئیاں‘ پر انج لگدا اے اوہ ظاہری طور تے ایتھے سن اصل وچ نامعلوم جہان وچ ہر ویلے نوید دے نال ہوندیاں۔ لندن گئیاں اوتھوں وی نوید دی قبر دیاں فوٹواں گھلیاں۔ اوہدے بچیاں دا پاکستان آمد دا دسیا۔ مسز نوید دے بھائی تے جو بیتی اوہ سنائی۔ اوہناں دی ساری محبت سعد‘ پنکی‘ صباحت‘ میجر عالم نوید تے سعیدظفر دیاں خوشیاں وچ ٹرانسلیٹ ہو گئی سی۔ کدی میجر عالم دا حال کدی سعید ظفر دی کتھا سناندی۔ اک واری خوش ہو کے دسیا کہ اوہناں دے وڈے بھائی نوں برطانیہ وچ لیبرپارٹی ولوں الیکشن وچ امیدوار بنن دی خبر سنائی۔ وفات توں کجھ دن پہلاں اک تنظیم محفل مناظمہ منعقد کر رہیاں سن جہدی صدارت رفعت کر رہیاں سن خاص طور تے مینوں وی شرکت دی دعوت دتی۔ساڈا اوہناں نال تعلق کئی عشریاں تے محیط سی۔ ساڈے درمیان اک ہور رشتہ ظفراقبال نال محبت سی۔ اسیں دوویں ظفراقبال دی محبت دی ڈور نال بنھے ہوئے سی۔ ملتان تے لہور کیہ دنیا دے کسے کھدرے چوں کوئی ظفراقبال دے خلاف گل کردا تے اسیں اکٹھے اوہدے موقف نوں رد کر دیندے۔ اسیں دوویں ظفراقبال نال محبت وچ اک دوجے توں ودھے ہوئے سی۔ کدی کدی اوہ ہسدی ہوئی ظفراقبال دے عشق دی داستان وی سناندیاں تے ہسدے ہوئے وَکھیاں دہریاں ہو جاندیاں۔ ظفراقبال آپ اوہدی شاعری دے مداح نیں تے اکثر اوہناں دیاں نظماں غزلاں اپنے کالم وچ چھاپدے۔ ساڈی رفعت نال محبت دا تعلق سی کہ اپنا پنجابی غزلاں دا مجموعہ ’’نیں چندل دے کاچھلے‘‘ اوہناں دے ناں معنون کیتا۔ رفعت بڑی صلاحیتاں دی مالک سن نظم تے غزل دوہاں وچ اظہار دی اکوجہی قدرت رکھدیاں سن۔ اوہدی غزل وچ بالکل نواں رنگ ہوندا اے۔
تمہارے ہاتھ کیا لگی یہ سات رنگ داستان
کہیں سے سرخ اڑ گیا کہیں ہرا نہیں رہا
ہمارے دل میں روشنی ہے آ سکو تو آو تم
ہوا چلی ہے بام پر کوئی دیا نہیں رہا
کجھ دن پہلاں میں سورہ الزمر دی اک آیت دوست احباب نوں گھلی۔ ایس آیت وچ ارشاد ہوندا اے کہ صور پھوکے جان تے سارے مر جان گے سوائے اوہناں دے جہناں نوں اللہ چاہے گا زندہ رکھے گا۔ ایہو آیت اوہناں نوں وی گھلی کہ آخر او ہ کون نیں جہناں نوں صور پھوکے جان تے وی اللہ اوہناں نوں زندہ رکھے گا۔ اوہناں نے جواب مینوں بڑا ڈر لگدا اے میں روزانہ سورئہ التغابن دی تلاوت کرنی آں۔ میں بلاناغہ صبح سویرے اوہناں نوں صبح بخیر دا میسج گھلدا کوئی دعا‘ کوئی آیت یاں شعر گھلدا۔ اوہنوں اوہ دوپہر دے نیڑے ویکھدیاں رات گئے اوہناں دا شب بخیر دا میسج آندا اودوں اسیں سوں جاندے۔ بس اک ای رات اوہناں دا شب بخیر دا پیغام نہیں آیا۔ ایہ ایس سیارے تے اوہناں دی آخری رات سی۔ نظم وچ اوہناں دا نواں رنگ روپ نکل ای رہیا سی کہ اوہناں نوں موت نے گھیر لیا۔ اوہناں دی اک نظم: امریکہ جانے والا تانگہ۔ گھر سے باہر/ ہرے بانس کے اونچے پودوں سے آگے/ سڑک جو گزرتی ہے /ننھے چراغوں کی بستی سے ہو کر/ ولائیت کو جاتی ہے /ابھی ایک تانگہ جو گزرا ہے/امریکہ جائے گا / اس کی سواری شکاگو میں اترے گی/اور دیر تک اس کی ٹپ ٹپ /۔ بڑی دیر تک۔ دیر تک / میرے کانوں میں بجتی رہے گی/ رات پچھلے پہر /زرد رو بلب کی روشنی کے تلے /میں نے دنیا کا نقشہ بچھایا ہے /بہت ملک آپس میں پینسل سے جوڑے ہیں /سرحد سے سرحد ملائی ہے/ رستے بنائے ہیں /سڑکیں نکالی ہیں / پربت اٹھائے ہیں /بے قابو پانی پہ ساحل لگائے ہیں / رن وے دکھائے ہیں / خود کو بستی سے باہر درختوں کے نیچے بٹھایا ہے / اور تمہیں میں نے / اوپر کو جاتی ہوئی لِفٹ میں جا سجایا ہے۔
رفعت ناہید خواتین شاعرات وچ اک رول ماڈل سن۔ کسے ادبی سیاست بازی وچ حصہ نہیں لیا۔ مشاعریاں تے ادبی میلیاں ٹھیلیاں وچ کدی شرکت لئی پی آر شپ دا سہارا نہیں لیا۔ اک باوقار خاتون ادبی برادری وچ کس طرح سر چک کے حیاتی گزار سکدی اے کوئی اوہناں توں سکھے۔ اوہ اک ٹھاٹھ باٹھ نال زندگی گزارن دی قائل سن تے اوہناں نے ٹھاٹھ باٹھ نال ای حیاتی گزاری۔ ایہدے نال ایس خاندان نال تعلق دی کہانی اپنے انجام نوں اپڑی۔ گورمانی خاندان دی ماں نے رفعت ورگی دھی پیدا کیتی۔ ماں دی عظمت نوں سلام تے رفعت نوں ہمیشہ لئی شب بخیر۔