غزل
شکیل امجد صادق
انج سمندر نوں میں اک اُبال دیاں
اوہدی صورت چن دے ول اچھال دیاں
تاں کلیجے اندر ٹھنڈ جا پینی ایں
بیوہ بھین دا پُتر چھینی پال دیاں
جی کردا اے انملے خاب وی ویچ دیاں
جاگن والے سبھے سُفنے ٹال دیاں
مچھی ایہدے کولوں بھاری لگدی اے
ایس شکاری نوں کہڑا ہن جال دیاں
مودی نک تے مکھی بہن وی دیندا نہیں
کسراں کڈھ کے اوہدی اکھ چوں وال دیاں
سونا چاندی پیلیاں وچ کھلار دیاں
سُٹ کے ماضی نواں نرویا حال دیاں
پیار دی سبھ جاگیر اے تیرے ناں لائی
امجد دل دی بستی وی ہن نال دیاں
