جنت تے نو جواناں دے سردار حضرت امام حسین رضی اللہ عنہ

تحریر: اختر سردار چودھری

زندہ قوماں دی اک نشانی ایہہ وی ہوندی اے کہ اوہ ہمیشہ اپنے محسناں دی یاد مناندیاں نیں ایہناں دی تعلیمات نوں عام کرن لئی ایہناں دی یاد وچ جلسے، جلوس کرن توں علاوہ اپنے محسن دی سیرت و افکار تے حالات زندگی دے بارے وچ تقریراں کیتیاں جاندیاں نیں۔ جیہڑی قوماں اپنے محسناں دے احسانات نوں بھل جاندیاں نیں، فراموش کر دیندیاں نیں، زوال ایہناں دا مقدر بن جاندا اے۔ انج تے ہر دن، ہر رات تے ہر زمانے دے ہر لمحے دی تخلیق اللہ پاک نے کیتی پر ایہناں وچوں کجھ دن، لمحے، مہینے کجھ خاص اہمیت و خصوصیت رکھدے نیں۔ کجھ دن انج دے نیںجیہڑے اپنی نمایاں خصوصیات دی وجہ نال دوجے دناں اُتے فوقیت رکھدے نیں جنہوں ماہ رمضان نوں جیہڑی دوجے مہینیاں اُتے فضیلت تے برتری حاصل اے اوہ کسے اہل اسلام توں مخفی نہیں، ایسے طرح ہفتے دے دناں وچ جیہڑی جمعہ نوں اہمیت حاصل اے ایس توں وی اسیں سارے واقف آں۔
10محرم الحرام اسلامی تاریخ دا اک مستقل تے انتہائی دردناک باب اے، امام حسین رضی اللہ عنہ ساڈے عظیم محسن تے پیشوا تے دین و ملت دے محافظ و پاسبان تے جنت دے نوجواناں دے سردار نیں۔ اوہناں نے دین لئی اپنی جان تے خاندان نوں قربان کر دتا۔ ساڈی مذہبی ذمے داری اے کہ اسیں ایہناں دی دین پرور زندگی تے کردار و عمل نوں مشعل راہ بنائیے ایہناں توں سکھیے ایہناں دے نقش قدم اُتے چلن دی کوشش کریے ایہناں دی یاد وچ مجالس ہون جلسے جلوس کڈن دے نال نال ایہناں دے مشن اُتے تقریراں ہون تے ایہناں دی قربانی دا جیہڑا مقصد سی اینوں اجاگر کیتا جائے۔ عوام نوں خاص کر نویں نسل نوں ایہناں دی زندگی تے دین اسلام لئی قربانی، ظالم و جابر بادشاہ دے ساہمنے کلمہ حق کہنا، اصولاں اُتے سودے بازی نہ کرنا، ظالم دے ڈریاموت دے خوف نال سر نہ جھکانا، تے بے سروسامانی دے باوجود ظالم دے ساہمنے ڈٹ کے کھڑے ہونا جہے پہلوئواں توں روشناس کرائیے۔ آپ ؓ دی حیاتی توں ایہہ درس ملدا اے کہ
جب بھی کبھی ضمیر کے سودے کی بات ہو
ڈٹ جائو حسین کے انکار کی طرح
مسلماناں لئی حضرت امام حسین رضی اللہ عنہ دی حیاتی وچ جیہڑا درس اے اینوں ساڈی مسلماناں دی اکثریت بھُل چکی اے جس وچ امام حسین ؓ نے اپنے خاندان دی قربانی دے کے ایہہ ثابت کر دتا کہ حق کدی باطل دے اگے سرنگوں نہیں ہو سکدا، اک مسلمان اُتے توحید و رسالت اُتے ایمان لیان دے نال نال احکام الٰہی تے فرامین رسول ﷺ دا نفاذ وی ایمانی ذمے داری اے تے ایہہ ذمے داری اپنے گھر توں لے کے کوچہ و بازار تیکر، مسجد توں لے کے سیاست و حکومت دے ایواناں تیکر اے۔
اج امام عالی مقام دی سیرت توں ملن والے ایس درس نوں ودھان دی اشد لوڑ اے، ایس اُتے عمل کرن دی لوڑ اے، اپنے ذاتی مفادات توں ہٹ کے سوچن دی لوڑ اے۔ مسلمان مصیبتاں دے طوفان دا دھارا موڑ دین دا دعوے دار نہیں ایہہ وی ضروری نہیں کہ کامیابی ای ملے اسلام وچ کلمہ حق کہنا ای کامیابی اے۔ اسلام مصیبتاں نال کھیڈنا سکھا دیندا اے۔ ساڈے بوہت ای محترم معروف شاعر جناب اوصاف شیخ آکھدے نیں۔
ہر دور کے یزیدکا انکار ہے ہمیں
تا حشرہم پہ فرض ہے سنت حسین کی
پھر سر اٹھا لیا ہے یزیدی گروہ نے
یعنی پھر آپڑی ہے ضرورت حسین کی
میں ایہہ وی کہنا چاہنا واں کہ غمِ حسین رضی اللہ عنہ وچ رونا ثواب اے پر کردار حسین رضی اللہ عنہ نوں اپنانا ریاضت اے تے جس مقصد لئی آپ نے جان قربان کیتی ایس نوں سمجھنا ایس اُتے عمل کرنا اصل عبادت اے۔ دین اسلام دے نفاذ دے عمل دی کوشش کرنا، تے ایہہ ای آپؓ دا اپنی جان قربان کرن دا مقصد اے ایہہ ای ایہناں دی حیاتی توں درس ملدا اے۔ امام حسین رضی اللہ عنہ ناز و نعم وچ نشوونما پا کے ویلے دے فرعون نال ٹکرا گئے تے مصیبتاں نوں گلے لا گیا تے تاریخ عالم وچ نواں باب رُقم کیتا جیہڑا نہ پہلے سی تے نہ قیامت تیکر فیر رقم ہوئے گا۔ آئو، امام حسین رضی اللہ عنہ دے پیغام ظالم دے ساہمنے کھڑے ہونا، کلمہ حق کہنا ، اسلام دے نفاذ لئی جان و مال قربان کرنا نوں عام کریے تاں جے یزیدی قوتاں اپنے انجام نوں اپڑن۔ واقعہ کربلا نے تاریخ اُتے بوہت گہرے اثرات مرتب کیتے نیں۔ علامہ اقبال نے فرمایا کہ
قتل حسین اصل میں مرگ یزیدہے
اسلام زندہ ہوتا ہے ہر کربلا کے بعد
حضرت امام حسین ؓ دے والد گرامی حضرت علی بن ابی طالبؓ تے حضرت فاطمہ زہرا بنت رسول اللہ ﷺ آپؓ دی والدہ ماجدہ نیں۔ حضرت خاتم الانبیا محمد مصطفی ﷺ امام حسین ؓ دے نانا تے حضرت ابوطالب ایہناں دے دادا نیں۔ جمعرات تن شعبان سنہ چار ہجری نوں مدینہ منورہ وچ متولد ہوئے۔ آنحضرت صلی اللہ علیہ و آلہ و سلم نوں آپؓ دی ولادت دا پیغام ملدے ای آپ ﷺ حضرت فاطمہ زہراؓ دے گھر تشریف لے گئے۔ مبارک مولود دا ناں حسینؓ رکھیا۔ آپ دی کنیت صرف ابوعبداللہ سی، البتہ القاب آپ دے بے شمار نیں، جنہاں وچ شہید اکبر، تے سیدالشہداء زیادہ مشہور نیں۔
امام حسین ؓنے اپنی عمر دے 6 ورہے، 6مہینے تے 24 دیہاڑ اپنے پیارے نانا رسول اللہ ﷺ دے زیر سایہ لنگھائے۔ سرور کائنات ﷺ حضرت امام حسین ؓ نال بوہت زیادہ محبت کردے سن جس دا اوہناں نے کئی موقعیاں اُتے برسلا اظہار وی کیتا۔ ایس دی اک مثال ایہہ حدیث شریف اے ’’(حسین مجھ سے ہیں اور میں حسین سے ہوں)۔‘‘پیغبراسلام ﷺ دی حدیث ’’ (حسن اورحسین جوانان جنت کے سردارہیں)‘‘۔ معاویہ ؓ نے یزید نوں وصیت کیتی سی کہ اوہ حسین بن علی ؓ عبداللہ بن زبیرؓ تے عبداللہ بن عمرؓ توں بیعت طلب نہ کرے پر ایس نے شام وچ تخت نشین ہوندے ای خط دے ذریعے ولید بن عتبہ نوں حکم دتا کہ اوہ امام حسین ؓ توں بیعت لوے۔ آپؓ نے بیعت توں انکار کر دتا۔ کوفے دے لوکاں نے ہزاراں دی تعداد وچ امام حسینؓ نوں خط لکھے سن تے آپ نال درخواست کیتی سی کہ اوہ ایتھے آ کے ایہناں لوکاں دی ہدایت فرمان۔
مکہ تے مدینہ دے ناموافق حالات ویکھن توں بعد حضرت سید الشہداء ؓ اپنے اہل خانہ تے اصحاب و انصار دے نال کوفے جان دا فیصلہ کیتا تاں اوہ ہجے کوفے اپڑے وی نہیں سن کہ کجھ منزلاں پہلے ای یزیدی لشکر نے ایہناں نوں روک دتا تے یزید دی بیعت کرن دا مطالبہ کیتا تاں آپؓ نے کہیا کہ اوہ ذلت دی زندگی اُتے عزت دی موت نوں ترجیح دیندے نیں۔ چناں چے ایس نکے جہے لشکر نے کربلا دے چٹیل میدان وچ قیام کر لیا۔
10محرم سنہ 61 ہجری وچ امام حسین ؓ نے کربلا وچ 56 سال 5 مہینے تے 6 دن دی عمر وچ جام شہادت نوش کیتا تے ایسے مقام اُتے دفن ہوئے۔ معرکہ کربلا دے واقعے نال ایس امر دا ثبوت ملدا اے کہ حضرت امام حسین رضی اللہ عنہ دی اسلامی دستور نال وفاداری دا مقصد دنیا وچ اپنا ذاتی فائدہ نہیں سی بلکے اسلام دا نفاذ تے ایس دی حمایت ای ایہناں دی اسلام دوستی دی اصل غایت سی۔ ایس لئی ساری مصیبتاں نوں آپؓ نے خندہ پیشانی نال برداشت کیتا۔