غزل
عبدالکریم قدسی
مفلسی نے صبر دے اُچے ہمالے کھوہ لئے
میرے ہتھاں نے میرے منہ دے نوالے کھوہ لئے
تینوں منزل دی پری دا قرب دیون واسطے
میرے پیراں نے تیرے پیراں دے چھالے کھوہ لئے
آون والے خوف دے تیشے نے جثے چھانک کے
جسم دی پہچان دے سارے حوالے کھوہ لئے
پولے ہتھیں ہولی ہولی مغربی تہذیب نے
مشرقی تہذیب دے کناں چوں والے کھوہ لئے
میریاں اکھاں چوں تیری اکھ الاہمے چن لئے
تیرے بُلھاں توں میرے بُلھاں سکھالے کھوہ لئے
بارشاں دا سپ لڑیا میرے گھر دی چھت نوں
مال چوراں لٹیا سادھاں نے بالے کھوہ لئے
کنہے قدسی کھوہو لیا ورثا میری تہذیب دا
وس پا دتے ہنیرے تے اجالے کھوہ لئے
