غزل

ڈاکٹر یونس احقر

سکھی آں کہ دکھ جرنے آں
جیون شوہ وچ پئے ترنے آں
ایتھوں دے لئی کیہ نہیں کردے
اوتھوں دے لئی کیہ کرنے آں
جسراں جرم پئے کردے ہوئیے
نیکیاں ویلے انج ڈرنے آں
وِنگے ہون پئے اونے کونے
جنی سدھی نینہہ دھرنے آں
کیڈے سوہنے نقشیاں اندر
کیڈے کوجھے رنگ بھرنے آں
گھمن گھیراں وچ پھس کے وی
پٹھی تاری پئے ترنے آں
وچلا ہور مقام نہیں کوئی
پیراں بھار یاں سر پرنے آں
ساڈے پاروں جو نت جتن
اوہناں ہتھوں نت ہرنے آں
چیتر رُت نصیب نہیں احقرؔ
سڑدے نہیں جے تے ٹھرنے آں