فنکار
آشفتہ سلطان محمود
کنڈے اپنے کھور کے راہ کڈھے
تپکا تدے دریا کہواندا اے
شہر شہر دا کوڑھ وسا سینے
ظرف ست سمندراں دا پانوندا اے
موتی اک وجود دی موت ہووے
بول لباں دے نال منسوب ہندے
کنٹھ سدا سرود دی موت ہووے
پُھل رُت دا سدا بہار ٹکا
پُھل رنگ دا آخری ساہ ہووے
رُت اودوں حیاتی دی رمز پاوے
جدوں رنگاں دا پور تباہ ہووے
