گیت
منصور عزمی
میری پیڑ نہیں دل دی جاندی، نی مائے کوئی طبیب لبھ دے
رہوے نِت ایہہ کلیجہ کھاندی، نی مائے کوئی طبیب لبھ دے
دل گھبراوے نیند آئوندی نہیوں رات نوں
بڑا سمجھائونی آں میں اِس کم ذات نوں
میں تے ایسے لئی آں ترلے پاندی ،نی مائے کوئی طبیب لبھ دے
کہنوں میں وکھاواں روپ اپنا سجا کے
ویکھے جے نہ یار تے کیہ کراں گہنے پاء کے
ساڑ پھوک دیاں تیرا سونا چاندی ، نی مائے کوئی طبیب لبھ دے
مینوں سمجھاویں ، توں تے آپ سیانی ایں
چاک نال ٹوریں گی تے پیڑ مُک جانی ایں
نہیں تے اِنجے ای ایہ رہوے گی ستاندی ، نی مائے کوئی طبیب لبھ دے
عزمیؔ توں گل کر جا کے میری مائی نال
عشقے دی پِیڑ کدی مُکی اے دوائی نال
ہتھ کنّاں نوں ایہ سدا ای لواندی، نی مائے کوئی طبیب لبھ دے
