غزل
ڈاکٹر یونس احقر
خورے دھوکھا دیندے نیں کہ ساتھ نبھاندے نیں
چن ستارے نال برابر ٹردے جاندے نیں
آہلنیاں تے ہو گئے لگن قبضے سپاں دے
پنچھی پہلاں توں وی بوہتا پئے کرلاندے نیں
بھُلدے جاندے نیں دُکھ شاماں نال شکایتاں دے
فجراں دے رنگ جیوں جیوں اپنے روپ وکھاندے نیں
کدھروں کوئی اُپا نہیں کردا لگدا اوہناں دا
جہڑیاں پیڑاں پاروں جُسے پئے جرلاندے نیں
پچھلے سمیاں نال تے شکوے سن تعبیراں دے
آئوندے ویلے خواباں توں وی پئے ترساندے نیں
اپنی ہار دی اوس گھڑی نوں تک نہیں سکدا میں
بندے جدوں جنوراں کولوں فال کڈھاندے نیں
قائم رکھن دے لئی احقر بھرم بہاراں دے
دنیا چاری پھُل وچارے پئے مسکاندے نیں
