غزل
قیصرمحمودگورایہ
پھٹر پنچھ نوں جے نشانے دا دکھ اے
میں رُکھ آں مِنوں وی یرانے دا دکھ اے
ہزاراں ولیویں نیں دولت منداں نوں
ملنگاں دے در تے نہ آنے دا دکھ اے
ایہہ دنیا دا ڈیرا تے جھوٹھاں دی چودھر
فقیراں نوں اس کُوڑ خانے دا دکھ اے
مِرے دل دے دکّھاں تے دکھ وی پے دکھدے
دُکھاں نوں دُکھاں دے خزانے دا دکھ اے
درختاں دے پتراں دے سُمکے پے دسدے
ایہناں نوں کسے لگدے لانے دا دکھ اے
مِرا بھار قیصرؔ ونڈاوے گا کہڑا
میں کلّہ تے سِر تے زمانے دا دکھ اے
