غزل
قیصرمحمودگورایہ
ہسدے کدھرے جُھردے اکھر
وچ تحریراں ٹُردے اکھر
گل دا رنگ بڑا چِر رہندا
ثابت ہویا کھردے اکھر
سوچ قدیمی سانبھ کے بیٹھے
ہتھ لایاں پے بُھردے اکھر
مصرعے دے وچ نچدے دِسدے
جیکر ہوون سُر دے اکھر
ویلے دی تلوار دے اُتے
ننگی پیریں ٹُردے اکھر
قیصرؔ کم دی گل فِر ہوندی
پلے ہون جے گُر دے اکھر
