غزل

منیرنیازی

پہنچنا چاہندا ہاں منزلاں تے لگن اے ایڈی
قدم وی میتھوں نہ پٹیا جاوے تھکن اے ایڈی
ہرے شجر سن جدوں میں ایتھے اوہ خواب تکیا
چمن ایہہ جس دے اجاڑ پن دی چبھن اے ایڈی
ہزاراں کوہاں تے رہ گئے نیں اوہ شہر سارے
جنھاں دی یاداں دی دل دے اندر جلن اے ایڈی
چراغ سورج طراں دا لگے ہنیر ایڈا
ہوا بہشتاں دی واجیہی لگے گھٹن اے ایڈی
منیر توبہ دی شام ہے پر ایہہ جی نہیں من دا
گھٹا دی رنگت فلک تے توبہ شکن اے ایڈی