استاد نوں معمارقوم سہی‘مزارع قوم تے نہ سمجھو

شکیل امجد صادق

اپنی وفات توں پہلاں اک والد نے اپنے پُتر نوں کہیا: میری ایہ گھڑی میرے والد نے مینوں دتی سی جہڑی ہن 200 ورھے پرانی ہو چکی اے پر ایس توں پہلاں کہ میں ایہ تینوں دیواں ایہنوں کسے سنیارے کول لے جا تے اوہنوں آکھ کہ میں ایہنوں ویچنا چاہنا واں۔ فیر ویکھ اوہ ایہدی کیہ قیمت لاندا اے۔ پُتر سنیارے کول گھڑی لے گیا۔ واپس آ کے اوہنے اپنے والد نوں دسیا کہ سنیارا ایہدی 25ہزار قیمت لا رہیا اے کیوں جے ایہ بڑی پرانی اے۔ والد نے کہیا کہ ہن گروی رکھن والے کول لے جا۔ پُتر گروی رکھن والیاں دی دکان توں واپس آیا تے دسیا کہ گروی رکھن والے ایہدی 15سو قیمت لا رہے نیں کیوں جے ایہ بہت زیادہ استعمال ہو چکی اے۔ ایہدے تے والد نے پُتر نوں کہیا کہ ہن عجایب گھر جا تے اوہناں نوں ایہ گھڑی وکھا۔ اوہ عجایب گھروں واپس آیا تے پرجوش انداز وچ والد نوں دسیا کہ عجایب گھر دے مہتمم نے ایس گھڑی دی اٹھ کروڑ قیمت لائی اے کیوں جے ایہ بڑی نایاب اے تے اوہ ایہنوں اپنے مجموعہ وچ شامل کرنا چاہندے نیں۔ ایہدے تے والد نے کہیا: میں تینوں صرف ایہ دسنا چاہنا واں کہ صحیح تھاں تے تیری صحیح قدر ہووے گی۔ جے توں غلط تھاں تے بے قدرا کیتا جاویں تے غصہ نہ کرنا۔ صرف اوہو لوک جو تیری قدر پچھان دے نیں اوہو تینوں دلوں داد دین والے وی ہون گے۔ ایس لئی اپنی قدر پچھانو تے اجہی تھاں تے نہ رکنا جتھے تہاڈی قدر پچھانن والا کوئی نہ ہووے۔
سانوں ایہ ہن سمجھ لینا چاہیدا اے کہ کسے وی شے دے انتخاب وچ سوچ سمجھ کے فیصلہ کرنا چاہیدا اے کیوں جے پچھتاوے بعد وچ تنگ کردے نیں۔ ویرانی دشت وچ ہووے یاںگھر وچ‘ دل اوہدا مسکن ٹھہرے یاں ملک دل و دماغ وچ جنگ دی صورت پیدا ہو جاندی اے۔ حکومت صوبائی ملازمین نوں لمے چر توں ٹرک دی بتی پچھے لا کے اک نواں لولی پاپ دیندی رہی۔ آخر کفر خدا خدا کرکے ٹوٹا تے صوبائی حکومت اپنے ملازماں نوں اپنے کمی کمین یعنی استاداں نوں ڈسپیریٹی الائونس دین تے راضی ہو گئی۔ حکومت دے ایس اعلان تے استاداں نے وی سکھ دا ساہ لیا کہ چلو ودھدی ہوئی ایس مہنگائی وچ ساڈی مجروح ہوندی ہوئی عزت نفس کجھ بحال رہوے گی۔ ایس الائونس دا بنیادی مقصد وفاق تے صوبے دے ملازماں دیاں تنخواہواں وچ زمین اسمان دا پایا جان والا فرق اسمان تک تے نہیں آوے گا پر کجھ گھٹ ضرور ہووے گا پر صوبائی حکومت دے ممبران تے بیوروکریسی نے استاداں دے وقار تے عزت نوں صرف 2017ء دی بنیادی تنخواہ تے سپیشل الائونس لا کے مجروح کر دتا۔ ایہ وادھا گریڈ اک دے ملازماں توں لے کے گریڈ 19 دے ملازماں دیاں تنخواہواں وچ صرف مبلغ چار ہزار روپیہ جہناں ادھا دو ہزار ہوندا اے سکہ رائج الوقت دی صورت ہووے گا۔ ایہنوں کہندے نیں سجی وکھا کے کھبی مارنا‘ تنخواہواں وچ ایہ وادھا اوٹھ دے منہ وچ زیرے برابر وی نہیں۔ ایس وادھے نال وفاق تے صوبیاں دے ملازماں دیاں تنخواہواں برابر تے نہیں ہون گئیاں پر صوبائی ملازماں نال گھنائونا مذاق ضرور اے بقول جاوید رامش ایہو کہہ سکنے آں:
کشکول کچھ بھرا تو سخی بانٹنے لگا
دو چار روٹیاں بھی غریبان ِ شہر میں
ہر دور دی موجودہ حکومت اگلے پنج ورھے دا خواب صرف اوس ویلے ویکھدی اے جدوں اوہ لوکاں دی فلاح و بہبود دے نال نال اپنے ملازماں دی معاشی حالت دا خاص خیال رکھدی اے۔ اوہدی سفیدپوشی دا بھرم نہیں ٹُٹن دیندی۔ جدوں کسے وی محکمے دے ملازماں نوں دو ویلے دی روٹی دے لالے پے جان تے اوہ ملازم ڈھڈ دا دوزخ بھرن لئی غیرذمہ دار‘ بے ایمان‘ کم چور تے راشی ہو جاندا اے۔ ایسے طرح ادارے تباہی دی صورت اختیار کر جاندے نیں تے آن والی نسل اپنے پُرکھاں دی ڈگر تے چل پیندی اے تے فیر ملک تباہی دے کنڈھے تے اپڑ جاندا اے جیویں کہ ہن اے۔ ملک عزیز توں علاوہ ہر قوم تے ہر معاشرہ استاداں دے احترام نوں فوقیت دیندا اے پر بدقسمتی نال ساڈے اپنے استاداں نوں معمارقوم نہیں مزارع قوم سمجھدے نیں۔ کوئی اک بیوروکریٹ‘ کوئی اک سیاستدان‘ کوئی جرنیل‘ کوئی وکیل تے جج‘ کوئی پولیس افسر یاں کوئی ڈاکٹر ایہ یاد کرا دیوے کہ اوہنے ایہ مقام بناں استاد دے پایا ہووے۔ ایس طبقے دی استاداں نال کنی وڈی زیادتی‘ بے رخی تے احسان فراموشی اے۔ استاد اوہ نایاب گھڑی اے جہدی قیمت دا اندازا لانا اے تے صرف لفظ اقراء پڑھان والے دے معانی و مطالب تے پس منظر توں لا لوو۔ تہانوں استاداں دی تعظیم دا اندازہ ہو جاوے گا۔٭٭