لال چوڑیاں

عبدالرشید آزاد

٭ واہ بھئی واہ ۔ایہ اَج فیر ماں دھی وِچ کیہ ہورہیا اے؟ جلیل نے گھر وِچ داخل ہوندیاں ہوئیاں پچھیا ! چلو چنگا ہویا تُسی وقت تے گھر آ گئے او گڑیا ضد کررہی اے کہ بازار توں چوڑیاں لین جانا اے۔ ناہید نے جلیل دِی گل سنی ان سنی کردیاں ہویا کہیا گڑیا ناہیدتے جلیل دِی اکلوتی اُولاد سی۔ دوویں میاں بیوی گڑیا تے جان چھڑکدے سن کیہ مجال کہ اُوہ کجھ خواہش کرے تے اوہ پوری نہ ہووے۔
کل عید دا دِن سی تے گڑیا دِی ہر خواہش پوری کیتی سی اوہنے عید دِی خریداری لئی جوکجھ منگیا لے کے رہی اجے کل اِی تے چوڑیاں خریدکے لیائی سی پر اَج جدوں اوہدی خالہ عید دا تحفہ لال رنگ دِی فراک دے کے گئی تے اُودوں توں ضد لالئی کہ لال رنگ دِی چوڑیاں لینیاں نیں۔پئیو نوں ویکھ کے اوہنے ضد پھڑ لئی ابوجی اوہ کشور خالہ نے مینوں بڑا پیارا جیہا فراک دتا اے میں اوہ کل پاواں گی پر ابو جی اُوس فراک دے نال دیاں لال چوڑیاں نہیں ابو مینوں نال لے چلو گڑیا نے بڑی لجاجت نال منت کیتی کہ جلیل دِی ڈیوٹی دِی ساری تھکن اُتر گئی تے اوہ معصوم گڑیا نوں لے کے بازار جان نوں تیار ہوگیا ۔امی ابو دی انگلیاں پھڑ کے وچکار بڑے انداز نال ٹر پئی۔
اوہنوں کوئی چوڑیاں پسند نہیں آرہیاں سی اک دکان وِچ اِک عورت دے ہتھ وِچ پھڑیاں چوڑیاں اوہنوں چنگیاں لگیاں امی جی میں ایہو لینیاں نیں اُوس نے عورت دے ہتھوں چوڑیاں پھڑ لیاں ۔نئیں پتر ،ایہ چوڑیاں ایس خالہ نوں پسند نیں اسی دکاندار توں دوجیاں لے لینے آں۔ نئیں امی میں تے ایہو چوڑیاں لواں گی۔گڑیا دِی ضد ویکھ کے عورت ہس پئی۔
کوئی گل نئیں گڑیا ! پتر توں ایہ لے لے میں ہور لے لواں گی۔
نئیں بہن رہن دے ۔ناہید نے کہیا پَر اوہ عورت گڑیا دِی گلاں توں خوش ہوکے اوہنوں چوڑیاں پھڑا گئی پتر تو لے لے۔
ویکھو پتر اینی ضد نئیں کری دِی،جلیل نے کہیا تے گڑیا نے گل ہور پاسے پادتی ویکھوابو اوہ خالہ تے مینوں پتر کہہ رہی سی اُوہنے آپے مینوں ایہ چوڑیاں پھڑا دتیاں سن اُوہدی معصومیت تے اوہ دوویں ہس پئے تے اُوس اجنبی عورت داشکریہ ادا کیتا۔
ننھی گڑیا خوش ہوگئی چوڑیاں داڈبہ اوہ پھڑے پھڑے اگے اگے ٹر پئی ۔بازار وِچ بڑا رش سِی اوہدی امی نے کئی واری چاہیا کہ اوہدا ہتھ پھڑے پر اوہ اگے اگے خشی نال ٹر دی گئی ۔ اوہنے اپنے اُبو نوں کہیا ،اُبو میں ہور کجھ نئیں لینا۔ نئیں پتر توں جو وِی لینا اے لے لے۔
نئیں اُبو نئیں زیادہ پیسے خرچ کرنا فضول خرچی اے۔ اوہ بڑی دانائی نال بولی۔
تے جلیل اپنی ہنسی نہ روک سکیا ۔ پتر چوڑیاں وِی تے تیرے کول بہت ساریاں سن فیر ایہ فضول خرچی نئیں۔
اُوہ تے میں اپنی فراک نال میچ کرنا سی۔گڑیا نے بڑی ہوشیاری نال جواب دتا۔
او اَگے اَگے چلدی گئی۔
اللہ دے ناں تے کجھ دے دو اللہ بھلا کرے گا۔
جلیل دے کناں وِچ آواز آئی تے اوہ اُونہوںکجھ دین لئی رُک گئیا جیب وِچ ٹٹے پیسے نہ ملے تے بیگم نوں کہیا کہ تسی پرس وِچ ویکھو عید دا موقع اے ایہنوں کجھ دے دو۔
ناہید نے پرس چوں کچھ دس دس والے نوٹ کڈھ کے فقیر نوں دتے اینے وِچ تقدیر اوہناں نال مذاق کر گئی۔ ننھی گڑیا اُبو امی دِی پرواہ کیتے بغیر سڑک پار کررہی سی کہ اک دلخراش چیک اُونہاں دے کناں نال ٹکرائی گڑیا نوں اک سواریاں بھرے ٹانگے نے کچل دتا سی اوہ سڑک دے وِچ دم توڑ چکی سی تے چوڑیاں دا ڈبہ اُوہدے ہتھ وِچ سی سڑک تے چوڑیاں کھلریاں ہوئیاں سن۔٭٭