پونی صدی دا پیار

محبت سدابہار رت دا ناں اے ایہدے جذبات و احساسات پھُلاں وانگوں مہکدے رہندے نیں۔ ایہ محبت ہمیشہ جوان رہندی اے۔ ظاہری حالات دی بچھائی کوئی خزاں ایہدے رنگ پھکے نہیں کر سکدی کہ ایس پھُل دی سیرابی دے چشمے وطن وچ چلدے نیں۔ ایہدی شادابی’ تروتازگی تے طاقت براہ راست دل دی توانا امنگاں دے تاریاں نال جڑی اے۔ سانس دی لے تے رقص کرن والا دل جبر دے ضابطیاں نوں نہیں من دا’ ہمیشہ اپنی کردا اے۔ دل محبتاں دا اوہ مسکن اے جہدیاں دھڑکناں محبت دے ساز نیں۔ ایس ساز نوں سماعتاں وچ بسان والے ہمیشہ امن تے پیار دا پیغام فضا وچ اچھالدے رہندے نیں۔
انسان زندگی وچ اک نہیں بہت ساریاں محبتاں کردا اے۔ مرد عورت دے رومان توں علاوہ وکھووکھ رشتیاں’ نظریات تے تصورات نال محبت اوہدی ذات دا حصہ اے پر ایہناں ساریاں وچ وطن دی محبت سب توں اعلیٰ’ ارفع تے نرالی اے۔ صرف ایہو اوہ محبت اے جہدے لئی اوہ اپنی جان دین نوں اعزاز سمجھدا اے۔ ہر بھرتی ہون والے فوج دے سپاہی نوں پتہ اے کہ ایس نوکری وچ اوہنوں کسے وی لمحے دشمن دی سمت توں آن والی بے رحم گولی دا سامنا ہو سکدا اے جو اوہدے تنفس دی ڈور ختم کر سکدی اے پر ایہدے باوجود اوہ ایس ملازمت نوں اپنے لئی فخر بنا لیندا اے کیوںجے ایہدے نال وطن دے تحفظ دا پکا احساس جڑیا ہویا اے۔ اوہ اک گھٹ آمدنی وچ مشکل ترین فرائض نبھاندا اے۔ جتھے آکسیجن وی نہیں ملدی اوتھے جان دے حکم نوں وی رد نہیں کردا سگوں چیلنج سمجھ کے قبول کردا اے۔ وطن نال محبت ہر انسان دی سرشت وچ ہوندی اے کیوں جے وطن اوہدی پچھان تے آن بان اے۔ پاکستان اجہی خوش نصیب سرزمین اے جہدا ہر بندہ سپاہی والا جذبہ رکھدا اے۔ 65ء دی جنگ وچ ایہدا مظاہرہ وی ہو چکیا اے۔ وطن ساڈی ساریاں محبتاں دا محور و مرکز اے۔ ایہدے لئی اسیں دوجیاں ساریاں محبتاں نوں قربان کر سکنے آں پر ایہنوں نظرانداز نہیں کر سکدے۔ ایس لئی ساڈی محبت پونی صدی دی ہو گئی اے۔ پونی صدی دی محبت دی داستان دے سارے مناظر دا تجزیہ کریئے تے دماغ چکرا جاندا اے ایس لئی کہ کئی اہم معاملیاں وچ کجھ کرداراں دی ظاہری تے باطنی کیفیات بالکل متضاد دکھائی دیندیاں نیں تے ایس بارے وی علم وی کافی دیر بعد ہوندا اے۔
اک سوال جہدا جواب لبھنا بڑا ضروری اے کہ آخر ساڈی محبت’ عشق دے درجے تے فائز ہون دی تھاں تشکیک دا شکار کیویں ہو گئی؟ اسیں جس محبت دے زبانی قول قرار کیتے’ قسماں کھادیاں’ ادھی صدی تک عملی طور تے ایہدے لئی قربانیاں دتیاں ایہدے وچ تریڑاں کیوں پے گئیاں’ شاید زمانے دے جدید طریقیاں نے ساری اصلیت کھول دتی۔ تھاں تھاں لگے خفیہ کیمریاں نے ساڈیاں حرکتاں دا پورا ریکارڈ سامنے رکھ دتا اے۔ ساڈے تے کھلیا کہ وِلن اک دو بندے یاں گروہ نہیں سی اسیں سارے وی شریک سی۔ ساڈی خاموشی نوں ساڈی رضامندی سمجھ کے معاملات وگاڑن والے بے خوف و خطر اگے ودھدے رہے تے حالات وگڑدے رہے۔ وکھووکھ بہروپیے سانوں عقیدیاں دے ناں تے بے وقوف بناندے رہے تے اسیں خوشی خوشی اوہناں دی پیروی کردے رہے۔ نہ سوچن دی زحمت گوارا کیتی نہ سوال کرن دی تے نہ حالات دے تقابلی جائزے والا صفحہ کھولیا۔کدی وطن تے اوکھے معاشی وقت دی دہائی نے خراج منگیا کدی سرحداں تے کھڑے علامتی دشمن دے ڈراوے دے ناں تے قربانی منگی گئی۔ عوام قربان ہوندے رہے تے اک مخصوص لاپرواہ طبقہ خوشحال ہوندا رہیا جو اصل وِلن اے جو کئی شعبیاں دی بنیاداں وچ ایناں زہر بھر چکیا اے کہ کڑواہٹ ہن درو دیوار تک آ گئی اے۔
ایہ وطن کسے اک ادارے یاں سیاسی جماعت دی ذمہ داری نہیں ایسے طرح ایہدی خوشحالی تے بدتری دے ذمہ واری کجھ ادارے یاں جماعتاں نہیں۔ چنگے برے ہر عمل وچ ساڈا وی حصہ اے۔ سانوں ایس آزادی دا تحفظ کرنا اے تے اپنے آپ نوں اک باشعور قوم ثابت کرنا اے۔ کوئی وی محبت عزت دے بناں مکمل نہیں ہوندی۔ اسیں اپنے آپ نوں وی عزت دینی اے تے اپنے جھنڈے نوں وی۔ آئو’ آئین’ قنون تے ضابطے دی رہگزر تے سفر دا آغاز کریئے۔ اپنے ہر عمل دا تنقیدی جائزہ لیے’ پہلے اپنا محاسبہ کریئے۔ اخلاقی تے انسانی قدراں دی پیروی ذات دا حصہ بنائیے۔ ساڈے کول وسیلیاں دی کمی اے نہ روزگار دی۔ اسیں اپنے ہنر نوں ازمانا اے صرف ایسے صورت وچ اسیںمعاشی خودمختاری حاصل کرکے صحیح معنیاں وچ آزاد ہو سکنے آں۔ اللہ کرے ساڈی پونی صدی دی محبت قائم و دائم رہوے۔ پاکستان زندہ باد۔٭