بھُلیاں وِسریاں یاداں

ہماری آنکھ میں برسات چھوڑ جاتا ہے
یہ ہجر اپنی علامات چھوڑ جاتا ہے
یہ دن کا ساتھ بھی بالکل تمہارے جیسا ہے
کہ روز جاتے ہوئے رات چھوڑ جاتا ہے
بس ایویں ای زندگی دے دن رات گزر رہے نیں۔ وقت نوں تے جیویں پر لگ گئے ہون۔ انسان دی عمر ودھدی اے تے اوہ اپنے خواباں وچ زندہ رہنا چاہندااے تے ایہ وی اللہ دا شکر اے کہ سہانے لمحے ای حرزجاں بن دے نیں پر اداس وی کر جاندے نیں۔ اج ای ساڈے شائستہ اطوار دوست ڈاکٹر فرقان احمد قریشی نے گورنمنٹ گریجوایٹ کالج ٹائون شپ لہور دا گولڈن جوبلی نمبر جہدا ناں ایسپائریشنز اے گھلیا اے ایہ ساڈا مزاج اے کہ اسیں اردو زبان دے قومی زبان ہون دے باوجود انگریزی توں مغلوب آں’ خیر اگے چلنے آں۔ ایس گولڈن منظر دے پچھے کالج دی عمارت جھانک رہی اے میگزین ایسپائریشنز دلچسپی توں خالی نہیں۔ ایہدے تے چنگی بھلی محنت کیتی گئی’ خاص طور تے ایس کالج دی تریخ بڑی دلچسپ اے جہدے تے ڈاکٹر محمد اجمل نیازی نے وی قلم اٹھایا سی تے ڈاکٹر فرقان احمد قریشی نے وی بھرویں گل بات کیتی اے۔ ایس طرح کہہ لوو کہ مٹی توں تعمیر اٹھائی گئی سی یاں ایس طرح کہہ لو کہ جیویں پرندے تنکا تنکا آشیانہ بناندے نیں۔ ایہ پرندے ایف سی کالج توں کوچ کر کے ایتھے آئے سن انج ای اپنے دوست عدیم ہاشمی دا شعر یاد آ گیا:
بچھڑ کے تجھ سے نہ دیکھا گیا کسی کا ملاپ
اڑا دیئے ہیں پرندے شجر پہ بیٹھے ہوئے
میگزین وچ بہت کجھ پڑھن والا اے۔ فی الحال ڈاکٹر فرقان احمد قریشی دا مضمون ٹائون شپ کالج کا تریخی سفر متوجہ کردا اے تہانوں وی یاد ہووے گا کہ ایہ پرویزمشرف دے دور دی گل اے کہ جدوں انج دیاں وڈیاں تبدیلیاں آ رہیاں سن مشرف مغرب دی مکمل گرفت وچ سن۔ 2000ء وچ ای مشنری نے کم شروع کر دتا سی 2000ء دے کانووکیشن وچ مشرف نے صدارت کیتی سی تے ایہدا نتیجہ 2003ء وچ آ گیا کہ جدوں گورنمنٹ ایف سی کالج اک واری فیر ایف سی کالج بن گیا۔ گورنمنٹ ایف سی کالج دے متبادل ٹائون شپ کالج قائم ہویا جتھے مٹی اڈدی سی۔ ایس خرابے نوں ہجرت کرن والے استاداں نے بڑی محنت نال آباد کیتا اک نویں بستی بسان والی گل سی۔ رُکھاں دے تھلے وی کلاساں لگدیاں رہیاں ڈاکٹر اجمل نیازی دا مضمون وی بڑا دلچسپ اے کہ سارے شہر توں پنڈ آ وسے۔ اوہناں نے ڈاکٹر پروفیسر افتخار احمد بیگ دا بطور خاص تذکرہ کیتا کہ اوہ بطور پرنسپل آ کے ایس کالج دی زندگی وچ بہار لے آئے۔ ہن ذرا حاضر لمحے دا وی تذکرہ ہو جاوے جہدے وچ اوہدے استاداں نے ایس مجلے نوں تیار کیتا اے خاص طور تے ساڈے دوست اعجاز بٹ جہناں نے اک پرنسپل ہوندے ہوئے نیشنل تے انٹرنیشنل سطح تے اپنی موجودگی احساس دوایا اوہ میرے نال اسلامیہ کالج سول لائنز وچ وی’ اودوں وی اوہ ٹی وی تے کوئز پروگرام کردے سن۔ ہن اوہ ریٹائر ہو چکے نیں پر چنگیاں یاداں چھڈ گئے۔ میگزین لئی اوہناں نے دل کھول کے خرچ کیتا اے ایہدا انگریزی حصہ زیادہ جاذب نظر اے میں ایس لئی تعریف نہیں کر رہیا کہ میرا مضمون وی انگریزی سی ایس لئی کر رہیا واں کہ ایس حصے وچ جمالی پہلو زیادہ نظر آندا اے۔ ادبیت تے اختراع نظر آندی اے خاص طور تے میگزین دے ہر حصے دے شروع وچ رنگین صفحہ ویکھن دے لائق اے دل خوش ہو جاندا اے۔ ایہ گل وی تعریف دے قابل اے کہ ایہدے مضمون زیادہ تر طلبہ و طالبات توں لئے گئے نیں یاں استاداں توں’ اک ہور چیز جنہے مینوں متاثر کیتا اوہ یادرفتگان اے تے کالج وچ وی اوہناں دی یاد وچ کوئی نہ کوئی کارنر سجایا گیا مثلاً ساڈے دوست تنویر احمد ہمدانی مرحوم دا گوشہ اے اوہ کیویں خوش مزاج محفل دی رونق ہوندے سن اوہ میرے نال سول لائنز کالج وچ میرے ای شعبے وچ سن۔ اک گوشہ ساڈے شبیہ الحسن صاحب دا اے جو معروف مرثیہ نگار وحیدالحسن دے بیٹے سن انج ای کئی ہور گوشے وی نیں ایس کالج وچ کئی یادگار کانفرنساں وی ہوئیاں جہدا تصویری سلسلہ وی میگزین وچ اے۔ ایس میگزین وچ شاعری نوں چنگا بھلا نظرانداز کیتا گیا اے فیر وی حمد تے نعت دے نال اک ادھ نظم اے۔
شان رب جلیل کو دیکھا (پروفیسر محمد ریاض احمد شیخ)
نہ جانے سوئے مدینہ ہو کب سفر میرا
یہی خیال و تمنا ہے سیم و زر میرا
ہن میں قارئین دی دلچسپی لئی انگریزی ناں دی مناسبت نال اک یادگار واقعہ بیان کرنا چاہنا واں۔ ساڈے اک ایمبیسڈر سن کہ اوہناں نے ”ابدی تمنائیں” دا انگریزی ترجمہ کیتا سی تے اوس کتاب دا ناں رکھیا ایٹرنل لوننگز’ اک بہت وڈی تقریب سی قتیل شفائی دی صدارت سی’ ایمبیسڈر صاحب مہمان خصوصی سن ڈاکٹر حسن رضوی کمپیئرنگ کر رہے سن سٹیج توں پچھے کتاب دا بینر یعنی فلیکس لگا سی حسن رضوی نے گھم کے کتاب دا ناں پڑھیا ایٹرنل لوجنگز’ اک قہقہہ بلند ہویا کسے نے آواز لائی کہ ایمبیسڈر صاحب نے لوجنگ فری دا وعدہ کیتا ہووے گا گل ایتھوں تک نہ رہی عطاء الحق قاسمی فرمان لگے کہ میں انگریزی نظماں تے کیہ گل کراں’ قتیل شفائی روشنی پان گے قتیل شفائی نے آندیاں ای چوکے تے چھکا ماریا کہ ہاں ہاں میں چاہندا سی کہ انگریزی نظماں تے گل کراں پر میری کمی حسن رضوی پوری کر گئے نیں۔ کہن دا مطلب اے کہ اسیں کیوں اینے انگریزی توں مغلوب آں۔ میں کئی اردو میگزیناں دے ناں انگریزی وچ ویکھے نیں اردو تے پنجابی پروفیسراں دے وزیٹنگ کارڈ انگریزی وچ ہوندے نیں خیر چھڈو ایہ اک لمی داستان اے۔ انگریزی نوں برا وی نہ کہو اوہنوں اوہ مقام دیو پر قومی زبان دا نہیں۔ خیر سانوں ایسپاریشنز دا تاریخ نامہ چنگا لگا کہ گئے ماضی دے دناں نوں یاد کیتا گیا۔
ہم رہروان شوق تھے منزل کوئی نہ تھی
منزل بنے ہیں نقش ہمارے دھرے ہوئے