گنج بخش فیض عالم مظہر نور خدا

حضرت داتا گنج بخش سید علی ہجویری دے 979ویں عرس مبارک دا ویلا اے۔ پچھلے کجھ مہینیاں توں روزی روٹی دے چکر وچ لہور ڈیرا لایا ہویا اے تے ایہدے تے خوش قسمتی ایہہ کہ کئی واری انج ہویا کہ اچانک ادھی رات نوں اکھ کھلدی اے تے داتا دربار حاضری دین پہنچ جانا واں۔ اج کل ہر خاص و عام دی زبان اتے اک ای گل سنن نوں مل رہی ا ے داتا صاحب دا عرس اے تے سارے رل کے چلاں گے۔ سید علی ہجویری 1009 وچ غزنی وچ پیدا ہوئے۔ آپ اپنے والدین دے نال واری واری غزنی دے دو محلیاں ہجویر تے جلاب وچ رہے۔ ایسے لئی آپ ہجویری تے جلابی کہلائے۔ حضرت داتا علی ہجویری دا نسب اٹھویں پشت وچ حضرت علی نال جا ملدا اے۔ آپ اپنے پیرو مرشد حضرت ابوالفضل بن حسن ختلی دے حکم نال رشدوہدایت دا سلسلہ شروع کرن لئی لہور تشریف لے آئے۔ لہور اوس ویلے کفرو باطل دا گڑھ سی۔ ایتھے آ کے آپ نے مستقبل بسیرا کر لیتا۔ کہندے نیں جتھے ایس ویلے آپ دا مزار شریف اے تقریباً اوسے تھاں تے اوہناں قیام کیتا۔ آپ نے دن رات لوکاں نوں اک خدا وَل بلایا۔ آپ دی روحانی تے اخلاقی شخصیت دا اثر ایس قدر سی کہ لوکی آپ دے ہتھوں مسلمان ہوندے چلے گئے۔ آپ دے مزار اتے ویلے دے سارے وڈے وڈے عالی نسب بادشاہ حاضری لوانا اپنے لئی باعث فخر سمجھدے سن۔ سلطان غزنوی توں لے کے ہندوستان دے سارے بادشاہ جہناں وچ اکبر جہانگیر شاہجہاں تے دوجے حاکم داتا صاحب سلام کرن تشریف لیاندے رہے۔ بلکہ اج وی جہڑا اقتدار دے منصب اتے براجمان ہوندا اے اوہ بڑی محبت تے عقیدت نال دربار اتے حاضری لواندا اے۔ حضرت سید علی بن عثمان ہجویری’ داتا گنج بخش دے نام توں معروف نیں تے ایسے نسبت نال لہور نوں ”داتا دی نگری” وی آکھیا جاندا اے۔ آپ دا عرس ہر سال 19تا20 صفرالمظفر نوں انتہائی عقیدت و احترام نال منایا جاندا اے۔ حضرت داتا گنج بخش دی تصنیف ”کشف المحجوب” تصوف تے علوم تصوف دا اک ایسا خزانہ اے کہ حضرت خواجہ نظام الدین اولیا ایہدے اتے تبصرہ کردے ہوئے فرماندے نیں: ”یعنی جے کسے نوں مرشد میسر نہ ہووے تے ایس کتاب (کشف المحجوب) دا مطالعہ اوہدے لئی مرشد کامل وانگوں (فیض رساں) اے”۔ اک پاسے دنیا دار بادشاہ آپ دے دربار توں روحانی فیض تے برکت حاصل کرن دی کوشش کردے نیں تے نال ای وڈے وڈے صاحب طریقت اولیا اللہ وی آپ دے دربار اتے حاضری نوں باعث برکت تے فضیلت سمجھدے نیں۔ حضرت خواجہ معین الدین چشتی 587ھ (1191ئ) وچ لہور تشریف لائے۔ حضرت معین الدین نوں آپ دے مزار توں معرفت دی ایسی خشبو آئی کہ اوہناں نے داتا صاحب دے مزار دے قدماں ول بیٹھ کے اعتکاف کیتا تے جدوں صاحب مزار توں برکات تے فیوض دی بہاراں سمیٹدے ہوئے روانہ ہوئے تے داتا صاحب دے بارے کجھ انج فرمایا کہ
”گنج بخش ، فیض عالم، مظہر نُور خُدا! ناقصاںر ا پِیر کامِل، کاملاں را،راہنما!”
یعنی ”(حضرت داتا صاحب) خزانے بخشن والے’ ساری مخلوقات تے موجودات نوں بہت زیادہ فیدہ پہنچان والے’ خدا دا نور ظاہر کرن والے۔ نامکمل لوکاںلئی کامل پیر تے کامل (پیراں لئی) رہنما (رستہ وکھان والے) نیں”۔ ”داتا” ہندی زبان دا لفظ اے جہدے معنی نیں ”سخی’ فیاض’ دین والا تے بڑی بخشش کرن والا”
حضرت علامہ اقبال نوں حضور داتا صاحب نال بڑی عقیدت سی۔ آپ داتا صاحب دے بارے کجھ انج فرماندے نیں کہ
سیّد ہجویر ، مخدُومِ اُمّم! مرقدِ اُو ، پِیر سنجر را حرم!
بند ہائے کوہسار آساں گِیسخت! در زمینِ ہِند تُخمِ سجدہ رِیخت!”
یعنی ”حضرت سید علی ہجویری امتاں دے مخدوم نیں۔ آپ دا روضہ خواجہ معین الدین چشتی لئی حرم اے۔ آپ نے حصول حق دی راہ وچ حائل پہاڑاں نوں ریزہ ریزہ کر دتا تے ہندوستان وچ اسلام دا بیج بو دتا”۔
صاحبو! جہڑے لوک اللہ پاک نوں اپنا محبوب بنا لیندے نیں۔ جہناں دی عبادتاں’ جہناں دی زندگیاں اٹھنا بیٹھنا اللہ لئی ہوجاندا اے۔ اللہ پاک اوہناں نوں اپنا خاص قرب عطا کر دیندا اے۔ فیر بھانویں زمانے دے حالات کیسے ای کیوں نہ ہو جان ‘ایہناں اللہ والیاں دی قدرو منزلت وچ کمی نہیں آیا کردی۔ بلکہ اوکھے ویلے وچ اوہناں دے آستانے عقیدت منداں دے دِلاں دے سکوں دی وجہ بندے نیں۔ اللہ دے محبوب بندے جدوں خدا دی رضا اتے راضی ہو جاندے نیں تے
فیر اللہ وی اوہناں اتے راضی ہو جاندا اے۔ حضرت داتا علی ہجویری نوں ایس فانی دنیا توں رخصت ہوئے دس صدیاں ہون نوں نیں لیکن لہور وچ اوہناں دی درگاہ اج وی اک سائباں دی صورت اے۔ دور تے نزدیک توں روزانہ ہزاراںدی تعداد وچ عقیدت مند آپ نوں سلام کرن آندے نیں تے فاتحہ پڑھدے نیں۔ یقین والے آکھدے نیں کہ اللہ پاک اپنے پیارے دے در اتے آئے ہوئے سائلاں نوںخالی ہتھ واپس نہیں کردا اے۔ نال ای اہل محبت ایہہ وی فرماندے نیں کہ فیض اوہناں نوں ملدا اے جہڑے عقیدت تے محبت نال کسے آستانے اتے حاضر ہوندے نیں۔ صاحب حقیقت لوک کہندے نیں کہ جہڑا بندہ 40دن تک آپ دے مزار اتے حاضری
دے کے اللہ پاک کولوں اپنی کوئی جائز حاجت دی درخواست کرے اللہ کریم اپنے پیارے دے صدقے آن والے سائل دی جھولی منت تے مراداں نال بھر دیندا اے۔ ہر جمعرات نوں مزار شریف اتے ساری رات ذکر و اذکار دی محفلاں سجدیاں نیں جہدے وچ صاحب مزار دے کردار’ عظمت تے روحانی معرفتاں اتے چانن پایا جاندا اے۔ رات گئے تک قرآن خوانی ہوندی اے۔درودوسلام دی محفلاں ہوندیاں نیں۔ دور دور توں آئے ہوئے معتقدین تے زائرین دربار اتے حاضر ہوندے نیں۔ داتا صاحب سلام کرن آن والیاں نوں پیٹ دی غذا (کھانا) تے روح دی غذا (پاکیزگی) وی ملدی اے۔