کہانی پراگا

اوہ پنڈ دیاں جہڑیاں گلیاں راہیں لنگھ رہا سی اوہ اینیاں صاف نہیں سن۔ گندیاں گندیاں سن، اس دے پنڈ دیاں گلیاں توں وی ودھ۔ گھر وی ایویں ٹٹے بھجے سن، جنہاں دے بوہیاں تے ٹاٹ لمک رہے سن۔ خالد دا دل چھوٹا ہندا جا رہا سی۔ اوہ منو من اللہ اگے جویں فریاد کر رہا سی کہ اس دی دھی لئی جہڑا گھر اوہ ویکھن جا رہا ہے، کتے اسے طرحاں دا ٹٹیا بھجیا نہ ہووے۔
اللہ نے اس دی نہیں سنی۔ گلی دے سرے تے اک منڈے کولوں گھر دا پتہ پچھیا تاں اس نوں اسے طرحاں دا ٹٹیا بھجیا گھر دسیا، جس دے بوہے تے دوجے گھراں وانگ ٹاٹ لمک رہا سی۔ گھر موہرے کجھ چر لئی خالد چپ کھلوتا رہا۔ پھر اس نے حفیظ میاں کہہ کے آواز لائی۔ کجھ چر بعد ٹاٹ دا پردہ ہٹا اس گھر جیہا ہی کوئی سٹھاں دے گیڑ دا ٹٹیا بھجیا بندہ باہر نکلیا۔ اسلاما لیکم، خالد نے اس نوں ویکھ کے آکھیا۔ جواب وچ اس شخص نے وی وعلیکم سلام کیہا، پر ایہہ کہندیاں اس نے خالد ول اس طرحاں ویکھیا جویں اکھاں راہیں پچھیا ہووے، کون ہے توں..؟ خالد نے اپنی جان پچھان کروائی، اپنے آن دا مقصد وی دسیا۔ حفیظ میاں ٹاٹ دا پردہ چک پھر اندر چلا گیا اتے چھوٹی جہی منجی باہر لے آیا جس دی دون ڈھلی سی اتے اک پاوے نے انج ٹنگ اپر چکی ہوئی سی، جویں کوئی چھوٹی ٹنگ والا شخص ہووے۔
خالد نے نوری دی گل ٹوری، بھائی جان رشتے تاں ساڈے رستم لئی بہت آندے نے۔ اکو اک اولاد ہے ساڈی۔ میرے مرن توں بعد سبھ کاسے دا مالک اوہی ہووے گا۔ حفیظ میاں اجے پت بارے دس ہی رہا سی کہ خالد دی نظر اک واری پھر کھنڈرنما اس گھر ول چلی گئی، جس دی ملکیت اس ساہمنے بیٹھے ٹٹے بھجے گھر جہے بندے دے پت حصے آندی سی۔
اوہ شخص بولدا گیا اتے خالد سندا رہا۔ اخیر اس بندے نے پچی ہزار دی منگ خالد موہرے رکھ دتی۔ پچی ہزار آکھ اوہ خالد دے چہرے ول ویکھن لگا، صرف ایہہ جانن لئی کہ اس دی گل دا کنا تے کیہا اثر ہویا۔ چپ بیٹھا خالد منو من حساب لان لگا کہ کی نواں قالین بن کے اوہ پچی ہزار کما لوے گا؟ گل پندراں ہزار تے آ کے کھڑو گئی۔
دیکھو بھائی جان، اک گل ہنے صاف کر دندا ہاں ایہہ پندراں ہزار نقد تے نکاح توں پہلاں دینے پین گے۔ برات پھر تہاڈے بوہے پہنچی گی۔ دوجا ایہہ نکاح دس مہینے بعد ہوویگا۔ بقرعید توں دو مہینے بعد۔ اسیں ہنے طریق پکی کر لیندے ہاں۔ میں اس توں نہ اک دن ودھ دیواں گا اتے نہ ہی گھٹ کراں گا۔ جے رقم چکا دتی تاں نکاح پکا، نہیں تسیں اپنی تھاں اتے اسیں اپنی تھاں..پھر میری مرضی ہووے گی میں کویں وی کراں۔ خالد نوں دس مہینے تھوڑھے لگے، پر اس نوں اپنے آپ تے بھروسہ سی کہ پندراں ہزار اوہ دس مہینیاں وچ قالین پوری کرکے ضرور کما لوے گا۔
اجے اوہناں دیاں گلاں چل رہیاں سن کہ خالد دا ہون والا داماد کتے باہروں آ گیا سی۔ جدوں حفیظ میاں نے اپنے پت رستم دی جان پچھان خالد نال کرائی تاں اس نے اسے طرحاں دیکھ کے خالد نوں سلام کیہا۔ منڈے دے آن توں پہلاں خالد نے اس دے پیو نوں ویکھ کے اندازہ لا لیا سی اس دا پت کیہو جیہا ہوویگا۔ اوہ اسے طرحاں دا سی جیہا خالد نے سوچیا سی۔ بھاویں منڈے نوں ویکھ بہت خوش نہیں سی خالد، تاں وی اوہنے اوہدے ہتھ وچ ویہہ روپئے پھڑائے اتے گل پکی کرکے اپنے گھر ول ٹر پیا۔
سورج نیواں ہندا جا رہا سی۔ خالد دے پیراں وچ اس ویلے جویں کاہل سی۔ اوہ ایہہ خوشی بھری خبر چھیتی توں چھیتی ریشما نوں سنانا چاہندا سی۔ جدوں اوہ گھر پہنچیا تاں ہنیرا ہو چلیا سی۔ گھر دے تنے جی خالد دی اڈیک کر رہے سن۔ (جاری اے)