کہانی پراگا

رستم دے پیو حفیظ میاں ولوں دتے دناں دی گنتی گھٹدی جا رہی سی۔ اوہدی شرط انوسار جے وقت تے نکاح والی رقم دے پندراں ہزار اس نوں نہ دتے گئے تاں اوہ رشتہ توڑ لوے گا۔
ہن تاں ساری رات نہ کھالدا سوندا اتے نہ نوری سوندی۔ اوہ جاندے سن نکاح وچ کیول اک مہینہ باقی سی تے قالین پورا ہون لئی اجے تن مہینے منگدا سی۔
پھر وی اوہ اس نوں اک مہینے وچ پورا کر دینا چاہندے سن۔ وقت مٹھی وچلی ریت وانگ کردا ویکھ اک دن ریشما نے پتی نوں صلاح دتی کہ اوہ شاہوکار کولوں نکاح لئی ایڈوانس پیسے منگ لوے۔ جدوں خالد شاہوکار کول گیا تاں اس نے ایہہ آکھ منع کر دتا کہ ساڈے کاروبار وچ اس طرحاں کرنا نہیں لکھیا ہویا۔
نکاح وچ کجھ دس دن باقی سن۔ اوہناں نوں صاف دسن لگا کہ قالین پورا ہون لئی اجے وی مہینے توں ودھ وقت لگ جاوے گا۔ اخیر اک دن پھر ریشما نے پتی نوں منڈے والیاں کولوں ہور دو مہینے دا وقت منگن لئی آکھیا۔ ساڈی نوری اینی سوہنی ہے کہ اوہ منع نہیں کرن گے۔ ایہہ ترن لگے خالد نوں ریشما نے کیہا سی۔ سورج چڑھن توں پہلاں خالد اس پنڈ ول پیدل ٹر پیا۔ جدوں اوہ حفیظ میاں دے گھر پہنچیا تاں دن چڑھ آیا سی۔ اس نے پہلاں وانگ گلی چ کھلو حفیظ میاں کہہ کے آواز لائی۔ پہلاں وانگ ہی ٹاٹ دا پردہ ہٹیا اتے اس پچھوں پھر ٹٹیا بھجیا بندہ باہر نکلیا، اوہ حفیظ میاں ہی سی۔
کی پیسے دین آئے ہو؟ اس نے اس واری صاحب سلام وی نہیں کیتا، سگوں خالد پاسوں سدھے پیسے منگ لئے۔ جدوں خالد نے اپنی مجبوری دسدیاں دو مہینیاں دا وقت منگیا تاں اس نے صاف انکار کر دتا، کیونکہ اس دس مہینے دے عرصے وچ اس نوں اک ہور کڑی والے مل گئے سن جہڑے نکاح پچی ہزار وچ کرن لئی تیار سن۔
خالد نے حفیظ میاں اگے ہتھ جوڑے، اس دے بہت ترلے کیتے، پر اوہ تاں ٹس توں مس نہیں ہویا۔ نراش ہویا خالد اپنے گھر ول ٹر پیا۔ اوہ پینڈا جہڑا اس نے نوری دا رشتہ ہون تے خوشی چ بھریاں طے کیتا سی، ہن جویں کوہاں دی واٹ ہو گیا سی۔ اس دے پیر من من بھارے ہو گئے سن۔ اس نوں پیر چک کے ڈنگھ پٹنی وی اوکھی لگ رہی سی۔ اوہدے من وچ اس ویلے سوائے نوری دے ہور کوئی نہیں سی۔ اوہ تھوڑی دورٹردا اتے جویں ہمبھ جاندا۔ سہارا لین لئی کسے رکھ ہیٹھ پتھر تے بہہ جاندا اتے کجھ چر بعد پھر ترن لگدا۔ اس طرحاں کردیاں ترکالاں ڈھل گئیاں سن۔ نوری، ریشما تے بانو اس دی اڈیک کر رہیاں سن۔ نوری نوں تاں اس طرحاں لگ رہا سی جویں ضرور کجھ ماڑا ہو گیا ہووے گا۔
خالد گھر پہنچ کے کجھ نہیں بولیا۔ کسے نے وی اس نوں کجھ نہ پچھیا۔ اس دی شکل نے ہی جویں اوہناں نوں سبھ کجھ دس دتا سی۔
رستم دے پیو حفیظ میاں نوں نکاح لئی نانہہ کیتیاں اج اک ہفتہ ہو چلیا سی۔ خالد دے گھر جویں کسے دی موت ہو گئی سی اتے سارے اس دا سوگ منا رہے سن۔ ایہناں ست دناں وچ کسے نے ٹھیک طرحاں نال روٹی وی نہیں سی کھادھی۔ کسے نے وی کوئی کم نہیں سی کیتا۔ جنیاں گنڈھاں قالین وچ پائیاں ہوئیاں سن، انیاں ہی رہِ گئیاں۔ کسے نے قالین نہیں بنیا، ہتھ تیک نہیں لایا اس نوں۔ نوری نے وی ہن اپنے ابا نوں قالین وچ کوئی نواں ڈزائین پان دی صلاح نہیں سی دتی، کیونکہ اوہناں نوں ہن ودھیا قالین تیار کرن دی کاہل نہیں سی۔
گھر وچ اک نوری سی، جہڑی اس واری وی کسے دی بیگم بنن توں رہِ گئی سی۔
٭٭٭