غزل

گورچرن کوچر

بہت گھاٹا کھاہدا نفع لبھدے لبھدے
محبت چ سچی وفا لبھدے لبھدے
اوہناں نوں ڈبویا ہے شردھا اوہناں دی
اوہ پتّھر ہوئے دیوتا لبھدے لبھدے
ہنیرے چ بھٹکے ہاں ہر واری آپاں
کِسے روشنی دا پتا لبھدے لبھدے
اوہدے گھر دا راہ سی اساڈے گھراں چوں
خُدا ہو گئے ہاں خُدا لبھدے لبھدے
اسیں بُھل گئے اپنے گھر دا ٹھکانا
کِسے بے وفا دا پتا لبھدے لبھدے
اساڈے ہی کِردار چوں مِل گئی، اوہ
جدوں تھکے تیرے خطا لبھدے لبھدے
اوہ مُڑ آئی ہے اپنے گھر نوں ہی کوچر
کہ اِس دھرت دا ہی سِرا لبھّدے لبّھدے