غزل

عاشق

یار نہ نظریں آوے تے فیر موجاں دا کیہ کریئے
دل نوں لگیاں ہوئیاں مشکل روگاں دا کیہ کریئے
دل تے سدھراں نال ہے بھریا پر نہ دسن اُمیداں
خالی ہتھوں بن ہتھیاروں فوجاں دا کیہ کریئے
ہر دم میرے دل وچ تانگھاں‘ دھرتی کویں سجاواں
پر نہ کدی وسیلے لبھے سوچاں دا کیہ کریئے
ایتھے تے ہن سارے لوکی لسے پیندے جاندے
پنج ست ہون تے لائیے‘ لکھاں جوکاں دا کیہ کریئے
ایہناں سانوں کدی وی رب ول سدھیاں جان نہ دتا
راہواں ڈک کے کھڑیاں ہوئیاں پوپاں دا کیہ کریئے
جتھے سمجھاں منزل آئی اوتھے نویں پواڑے
بیٹھا سوچاں‘ کدھر جاواں چوکاں دا کیہ کریئے
تے بیٹھن والا خورے سانوں بھُل گیا اے
مٹی گھٹے دے وچ رلدے لوکاں دا کیہ کریئے
مسجد مندر تیکر عاشق سارے سوکھے اپڑے
اگوں کھرے نہ لبھن‘ ایہناں کھوجاں دا کیہ کریئے