ویلے توں پہلاں دی نظم

ندیم افضل ندیم

انج لگداے میں ویلے توں
دو تِن صدیاں پہلے آ گیا
اجے تے کنہے کھوہ دے ڈڈو
کھوہ دے وچوں نکلے ای نہیں
جو ذہناں دے لوہلے لنگڑے
سمے دی دوڑوں پچھے رہ گئے
اوہ ویلے نوں ماڑا آکھن
ایہہ بلداں دے پچھے پچھے
نسن والے کیہ سمجھن گے
میں ہاں اوس سمے دا بندہ
جد سورج دے ڈکرے ہو کے
ہر چلہے وچ پے جانے نیں
اسماناں دے چن تے تارے
گھر گھر دی رشنائی خاطر
دھرتی اتے لہہ جانے نیں
ایہہ کیہ جانن…………
میں ہاں اوس سمے دا بندہ
جد انساناں دھرتی چھڈ کے
مشتری زحل مریخ دے اتے
واہی بیجی جا کرنی ایں
ایہہ جیون توں ڈٹھے لوکیں
موتاں کولوں نٹھے لوکیں
ایہہ کیہ جانن…………
میں ہاں اوس سمے دا بندہ
جیون توں جد کسے نہیں ڈرنا
موتاں کولوں کسے نہیں ہرنا
جِتاں ہاراں مُک جاناں ایں
جد اسمانوں دھرتی ولّے
خوب ٹریفک چل پینی ایں
اج دے دور دے بھولے لوکو
بیتے سمے دا ماتم چھڈو
آون والے سمے دا سارے
رل مل آ سواگت کرئیے
چنگے سمے دے سوچن بارے
سوچن کولوں کدے نہ ڈرئیے
مینوں وی فر کدے نہ لگے
میں ویلے توں………
دو تِن صدیاں پہلے آ گیا