غزل

آتش کیانی

دنیا دی کیہ جرأت سی تقدیر دے اگے ہار گیا
تیری منشاء ساویں چپ ہاں جیندے جی اوہ مار گیا
چار دناں دا جوبن تیرا ہولے ہولے ڈھلنا اے
جد وی آخر بارے سوچاں سر توں لتھ خمار گیا
میں مالک پنج دریاواں دا پتراں لئی نہ سار میری
سجن میرا ویری بن کے سچیاں نوں دھتکار گیا
اپنا کل نہ چیتے رکھیا آون والے کرسن کیہ
غیراں نوں جس دریا دتے اپنا کل وسار گیا
اپنی خاطر کجھ نہیں منگنا ورثے وچوں ملیا اے
اس نوں ہیرو منساں اپنا جہڑا ڈیم اسار گیا
کالا باغ جے نہ بنیا کھل کے پخسی نادر آتشؔ
ہینے ہو کے پندے پھرساں عزت نال وقار گیا