غزل

ڈاکٹر جگتارسنگھ

میں شیشہ ہاں جدوں وی مسکراوے مسکراواں گا
ذرا متھے ‘تے وٹ ویکھے، اتھائیں تڑک جاواں گا
میں سنیا ہے کہ تیرے شہر اج کلھ کرفیو لگے
نتیجہ کجھ وی نکلے، پر میں آواں گا میں آواں گا
جے بن کے برکھ توں اگی تاں تیتھوں جر نہیں ہونا
جاں بجڑا بن کے تیری ہر لگر تے گھر بناواں گا
کدے جگنوں، کدے تارا، کدے میں اتھرو بن کے
ترے ویہڑے، کدے جھمنی تری تے جھلملاواں گا
مری نگری ہے زہریلی تے گھر دی دھرت پتھریلی
لجا کے رات دی رانی میں کس ویہڑے چ لاواں گا
اڈیکانگا میں ساری رات پر جے آ سکی نہ توں
کی آکھیگی فجر جد ہار کے دیوے بجھاواں گا
محبت نال جد جگتار نوں سدیا بلایا توں
ہوا رمکن تے اکھ جھمکن توں پہلاں پہنچ جاواں گا