غزل

کلجیت کور

جت کے وی ہر جاون نوں جی کردا ہے
بن موتے مر جاون نوں جی کردا ہے
دھکے، دھوکھے، زخم بتھیرے کھا لئے نے
ہن میرا گھر جاون نوں جی کردا ہے
ربوں جگوں اچے تیرے پیار لئی
ہر مشکل جر جاون نوں جی کردا ہے
توں ساگر ہیں، میں کنڈھے دی مٹی ہاں
مٹی دا کھر جاون نوں جی کردا ہے
قسم، اصولاں، وعدے، ضد نوں توڑ دیاں
ہن کجھ وی کر جاون نوں جی کردا ہے
تیرے باجھوں چندرے جی نوں کنج کہاں؟
سچ مچ ہی مر جاون نوں جی کردا ہے
خاباں، سدھراں تے چاواں دی قبر اتے
اکھیاں دا ورھ جاون نوں جی کردا ہے
پیریں چڑھ گئے بن منزل دیاں راہاں توں
کدے کدے ڈر جاون نوں جی کردا ہے
انج ٹٹی کہ مار ہاں اکو ہوکے دی
اک ہوکا بھر جاون نوں جی کردا ہے
اینا غم دیوو کہ خالی کجھ نہ رہے
نکو نک بھر جاون نوں جی کردا ہے