قرض

عاصم بخاری

دھی دا دھن پرایا کہہ کے پیار دلے وچ پایا
عورت لئی توں دس خاں ربا کہڑا گھر بنایا
جمی جس گھر کل حیاتی بابل گھر اخوائے
نکل کے بابل گھر چوں سدھی خاوند گھر ٹر جائے
جمدی دھی نوں سُٹ دیندے سن لوکی وچ قبور
ایہہ قصہ میں آپ نہیں گھڑیا ہے ایہہ بہت مشہور
نبیؐ نے ہے فیر آ کے دسیا عورت نہیں برائی
جس گھر عورت جمدی سمجھو رحمت اس گھر آئی
پہلے دھی فیر بیوی بن دی مُڑ بن جاندی ماں
عزت عظمت رحمت دا ہی عورت دوجا ناں
ممتا صفت اللہ دی لوکو ممتا نوں وڈیائی
جس کنڈ ہتھ ممتا دا ہووے اوہنوں تھوڑ نہ کائی
ولی نبی وی عورت جمے‘ جمیا حسنؑ حسینؑ
عورت نے ہی عیسیٰؑ جمیا، جمیا ذوالنورین
ماں ہی قبلہ ماں ہی کعبہ ماں ہی رب دا نور
کنی سی او بھاگاں والی جنہے جمیا پاک حضور
ماں دی ککھ پناہ اے اول ماں دا ددھ اثباتی
ماں دا قرض چکا نہیں سکدا بندہ کُل حیاتی