غزل

قیصرمحمودگورایہ

ساڈے نال مکان توں پہلاں
سوچ لئیں یارا جان توں پہلاں
ہتھیں موہرے دے دئیں سانوں
غیر نوں ہتھ پھڑان توں پہلاں
کوئی جرم تے دس دے ساڈا
سولی اُتے چڑھان توں پہلاں
کجھ خیال تے کردوں ظالم
ساڈی کُلّی ڈھان توں پہلاں
اپنا آپ گوا بیٹھے آں
یار نوں یار بنان توں پہلاں
لکھاں صدمے جرنے پے گئے
کلا سکھ ہنڈھان توں پہلاں
حشر دے وچ روواں گے رج کے
رب نوں دُکھ سنان توں پہلاں
سجناں دی سجنائی قیصر
دس پیندی ازمان توں پہلاں