’’سیانے دے گل تے ٹِنڈ‘‘

لکھت:ابرار ندیم

ساڈے ایتھے گرمیاں دا موسم جتھے ہور بڑیاں سوغاتاں لے کے آندا اے اُوتھے اِک سوغات ٹِنڈ وی اے۔مطلب اِک خاص ویلے چے جس طراں ساڈے ایتھے ٹینڈیاں دا موسم ہُندا اے اُنج ای ٹِنڈاں دی بہار وی آندی اے۔سواد دی گل ایہہ اے بئی دونواں دا ناں ای نہیں چنگی بھلی شکل وی ملدی اے تے ہَتھ نال ٹوہن تے دونویں اکو جیہے کولے،یعنی نرم،ملائم تے ریشمی جاپدے نِیں،البتہ کھوہ دیاں ٹنڈاں نال سوائے اِک ناں دے دونواں وچکار ہور کوئی سانجھ نہیں۔اُنج ایہناں دی کجھ کجھ شکل آنڈیاں نال وی ملدی اے جنھوں کسے ٹُٹے بجھے شاعر نے اپنے شعر وچ اِنج لکھیا اے ؎
دور سے دیکھا انڈے اُبل رہے تھے
قریب جا کے دیکھا توگنجے اچھل رہے تھے
مینوں نہیں سی پتا بئی آنڈیاں تے گنجیاں چے اینی نیڑے دی سانجھ وی ہوسکدی کہ بقول شاعر ایہناں نوں دوروں ویکھن والا بندہ دھوکھا کھا جاوئے۔ہوسکدا اے شاعر نے ایہہ گل ودھا چڑھا کے کیتی ہووے ،جے اِنج اے تے فیر وی خیر اے کیوں جے ایس شعر چے شاعر آنڈیاں نوں اچھلن دا تے گنجیاں نوں اُبلن دا کہہ دیندا تے فیر وی شاعر نوں ڈکیا نہیں سی جاسکدا۔کیوں جے شاعر اپنی ریاست دا بادشاہ ہوندا اے اوہ کجھ وی آکھ سکدا اے۔ساڈے ایتھے من مرضی کرن وچ جناں منہ زور شاعر اے شاید ای کوئی ہور ہووئے ڈکٹیٹر وچارے تے اینویں مفت چے بدنام نِیں۔خیر اسی شاعراں تے ڈکٹیٹراں توں کیہ لینا دینا خاص طور تے ایس ویلے جدوں کہ اسی ٹِنڈ ورگے نازک تے ضروری موضوع تے گل کر رہے آں۔تُسی ٹنڈ دی اہمیت دا اندازہ ایس گل توں لائو بئی ہیر رانجھے توں لے کے اَج تیکرگھٹو گھٹ ساریاں عشقیہ داستاناں توں پتا چلدا اے بئی ٹِنڈ تے عاشقاں دا آپس چے بڑا گوڑھا رشتہ اے۔روائت اے بئی عشق دے پینڈے چے کئی ایہو جیہیاں تھاواں وی آندیاں نِیں جتھے عاشق تے ٹِنڈ واجب ہو جاندی اے۔ایس تھاویں یا ایس توں پہلے جے عاشق اپنی ٹِنڈ آپ کروا لے تے فبہا نہیں تے ایہہ نیک کم فیر محلے والیاں نوں کوئی نائی سدکے آپ کروانا پیندا اے تے ایس موقعے تے فیر اکثر سر دے والاں نال عاشق دیاں مُچھاں تے بھروٹے وی مُن دتے جاندے نِیں۔’’جو مزا ٹِنڈ چے نہ شہر چے نہ پِنڈ چے‘‘ ایہہ قول ہوسکدا اے کدی تُسی وی سُنیا ہووے پردسن والی گل اے وے بئی سُنن تے محسوس کرن چے بڑا فرق اے جنھوں اوہو ای سمجھ سکدا اے جنھے’’بقلم خود‘‘ کدی ٹِنڈ کروائی ہوئے یا کسے نے اوہدی ٹِنڈ کیتی ہووے۔تُسی پُچھو گے بئی ٹِنڈ کروان تے ٹِنڈ ہون چے کیہ فرق اے جد کہ دونواں صورتاں چے ہونی تے بندے دی ٹِنڈ ای اے تے ایہدے جواب وچ میں آکھاں گا کہ ایہدا اصل فرق تے تہانوں کوئی عین’’موقع واردات‘‘ تے پھڑیا جان والا نامراد عاشق یا چور ای دس سکدا اے۔ہاں البتہ میں تہانوں ایہہ ضرور دس سکنا واں بئی اپنی مرضی نال یا زور زبردستی دونواں شکلاں وچ ٹِنڈ کروانا کوئی آسان کم نہیں اے،ٹِنڈ کروان لئی والاں دی قربانی تُوں پہلے بندے نُوں اپنی عزتِ نفس دی قربانی دینی پیندی اے۔ایہہ جو اسی آئے دیہاڑے وڈیاں وڈیاں سیاسی ہستیاں نوں ٹی وی ٹاک شواں چے ’’ٹِنڈ‘‘ کرواندے ویکھنے آں تے ایہہ’’بھلے مانس‘‘ وی سرعام اپنا تماشا ایس لئی بنوا رہے ہُندے نِیںکیوں جے سیاست چے آن تُوں پہلے یا بعد چے ایہناںو چوں بوہت سارے اپنی عزتِ نفس دا سودا کر بیٹھے ہُندے نِیں۔ایسے لئی تے ایہدے تُوں بعد ایہناں دی کِتے وی’’ٹِنڈ‘‘ کر دتی جاوے ایہناں نوں کوئی فرق نہیں پیندا خاص طور جدوں ایہو جیہے فرمانبرداراں لئی ہر قسم دے ہیر سٹائل دی’’وِگ‘‘ دی سہولت وی موجود ہووے۔ پتا نہیں موئی ایس ٹِنڈ دے موضوع چے انج دی کیہ ملائمی اے کہ بار بار میرا قلم تلک کے اِیدھر اُودھر ہو جاندا اے۔گل ہو رہی سی ٹِنڈ دی جو اکثر بندے گرمیاں چے ٹھنڈی ٹھار ہواواں دا سواد لین لئی کرواندے نِیں تے اِک ٹکٹ چے سہولت تے بچت دے اکٹھے دو دو مزے لیندے نِیں۔ گرمیاں چے ٹِنڈ کروانااِک طراں دا’’ٹُو اِن ون‘‘ پیکج اے جے کسے نوں سوٹ کر جاوے تے بغیر کسے اضافی خرچے دے ایہہ پیکج’’تھری اِن ون‘‘ وچ وی تبدیل ہو جاندا اے۔پر ایہہ’’لکی‘‘ پیکج اے جیہڑا کسے کسے خوش نصیب دے حصے وچ ای آندا اے ایس لئی کہ شاید ای کوئی ماں دا’’ نیلا،پیلا یا لال‘‘ ایسا ہووے گا جنھوں ٹِنڈ سوٹ کر جائے۔نہیں تے اسی تے بوہتا کر کے ایہو ای ویکھیا اے بئی چنگے بھلے ہیرو بندے دا مونہہ وی ٹِنڈ کروا کے کسے چور یا چبڑ ورگا لگن لگ پیندا اے۔ایہدا صل اندازہ مینوں اوس ویلے ہویا جدوں میںاپنے لگاتار ڈگدے ہوئے والاں دی مُڑکے افزائش لئی زندگی چے پہلی تے آخری وار ٹِنڈ کروائی۔سچی گل اے بئی ٹِنڈ کروان تُوں پہلے ٹِنڈ دے حوالے نال میرے ذہن چے ہزار طراں دے ڈر تے پہلاں ای سن پر اپنے حُسن تے پین والے ’’آفٹر ایفیکٹس‘‘ دی شدت دا مینوں اُکا اندازہ نہیں سی۔برا ہوے اوس سیانے دا جس دا ایہہ قول اے بئی انسان دی اَدھی خوبصورتی اوہدے والاں نال ہُندی اے۔ایہہ تے مینوں ٹِنڈ کروا کے اندازہ ہویا بئی اوہ سیانا نِری بکواس کردا سی،میری تے جِنی اور جیویں دی وی سی ساری خوبصورتی ای والاں نال سی۔جسراں ای میں ٹِنڈ کرواکے پہلی واری شیشہ چے اپنی شکل ویکھی تے تراہ دے نال میرا ہاسا وی نکل گیا جیہدے مگروں میرے مونہہ چوں بے اختیار ایہہ تبرلا نکلیا’’اوے سیانیا تیرا ککھ نہ رہے‘‘۔اَج مینوں ٹِنڈ کروائے پورا ہفتہ ہو گیا اے میں اپنا مونہہ سر لُکا کے دن گن گن اپنے ’’مونہہ متھے‘‘ دے مُڑکے’’نارمل‘‘ ہون نوں اُڈیک رہیاں۔پر ایس ’’کدوکش‘‘ تجربے نال مینوں اِک گل چنگی طراں سمجھ آگئی اے بئی کسے’’سیانے‘‘ دی گل تے انھے واہ کدی یقین نہیں کرنا چاہیدا تے کوئی وی کم کرن تُون پہلے سانوں اپنی عقل دا استعمال کرکے چنگی طراں اوہدے نتیجے تے غور کر لینا چاہیدا۔کاش ایہہ گل جو مینوں ٹِنڈ کروا کے سمجھ آئی اے ساڈے حکمران ٹِنڈ کروان تُوں پہلے سمجھ جایا کرن۔٭٭