جنگ نامہ حضرت امام حسینؑ

سید طاہر شیرازی

ں
ایہ مسلم بھائی لکھیا پروانے آئے
ں
ہُن پچھے بھائی حسن دے واری میری آئی
ں
توں سُن عرضاں میریاں باپ علی دا جایا
روندی بھین حسین دی ایہ کی خواب دسایا
ں
ایہ شاہ حسن دا جایا ایہ ہے بھائی اپنا
ں
میں کرن زیارت آیا چاچا تُدھ دی
ہُن زینب سد بلایا پھوُپھی اپنی
ں
پُتر، بھتیجے، بیبیاں آن ہوئے نے بھارو
ں
دھیاں، بھیناں، بیبیاں کیوں چڑیاں کچہری آن
چڑھن بھائی حسین دے پوسن سبھے دھا
زینب بھین حسین دی لئی یزید بُلا
ں
زینب خاتوں آکھیا میری ماں بتول
منظر نگاری
منظر نگاری کیہ اے۔ جنگ نامے نوں سوہنا بناون کان تے حقیقت دے رنگ بھرن کان جنگ نامے وچ منظر نوں لفظاں دے راہیں انج کر کے بیان کیتا جاندا اے تاں جے جنگ دی اصل روح نوں سمجھن وچ سوکھیائی ہووے۔ فقیر میاں رحمت نے جنگ نامے وچ منظر نگاری نوں سوہنے رنگ ڈھنگ نال بیان کر کے اوہدے سوہنپ وچ وادھا کیتا اے۔ ایہناں نے اپنے لکھے جنگ نامے وچ میدانِ جنگ وچ لڑائی دی سوہنی منظر نگاری کیتی اے۔ اوہ اپنے شعراں وچ میدانِ جنگ دا منظر انج کر کے پیش کردے نیں۔
اوہ بیاندے نیں:
علی اکبر ہویا تیار ہے چڑھیا جنگ تے
اس پہن لئے ہتھیار جو کمر بنھ کے
آندا چرویدا جو تازی ہن پیڑ کے
اس مگر بدھی سی ڈھال جو پاک رسول دی
ہتھ پھڑی سی ذوالفقار جو حضرت شاہ دی
اوہدا قبضہ کئی ہزار جو قیمت لکھ دی
اوہ ڈاہڈی اوستا کار استاد سنواریا
اوہ چمکے بجلی ہار میانوں چِکھیاں
اوہ قاتل ہے کفاراں تابع دین دی
اوہ وڈھے لکھ ہزار ہتھوں چھوڑیاں
اوہ دشمن سٹے مار جو ہوون ساہمنے
اوہ جھلن نہ ہرگز جھال اکبر شاہ دی
اوہ نَٹھے سب کفار جو تیغاں سٹ کے
اوہ کوئی نہ کردا وار جو ڈردے موت توں
اوہ شمرا ہے بدکار جو آکھے فوج نوں
ایہ لڑکا ہے اسوار پوترا علی دا
تسیں نَٹھے سب کفار ہو تیغاں سٹ کے
اِہنوں پَل وچ گھتو مار ہو کے ساہمنے
اس کیتے نال تیار جو سب کمانچی
اونہاں ماریا تیر ہزار جو نکراں جوڑ کے
چا اگے رکھی ڈھال بیٹے شاہ دے
پر رکھیا رب غفار جو اکبر شاہ نوں
اوہ دُل دُل دا اسوار جو رن وچ گجیا
اوہ تِرکھا بے شمار رحمت آکھ توں
اوہ کڑکے بجلی ہار اگوں پیندیاں
اس مارے لکھ ہزار چُن کے خارجی
سِریاں دے انبار لائے وڈھ کے
جیوں ٹنڈاں لاہ کمہار سٹے چک توں
ہویا گرم بازار ہُن شاہ دی موت دا
(جاری اے)